Μ. Πέμπτη καί Θ. Κοινωνία

Ἀπάντηση σέ σχολιαστές

 

Στίς  15.4.20 στόν φιλόξενο ἱστότοπο (anastasiosk.blogspot.com)  ἀναρτήθηκε τό ἄρθρο μας  «Μ. Πέμπτη καί Θ. Κοινωνία». Ἡ  οὐσία του ἦταν,  πόσο καθαροί θά πρέπει νά εἴμαστε ἐνώπιον τῆς Θ. Κοινωνίας.  Μερικοί  ἐκ τῶν σχολιαστῶν, στηριζόμενοι στόν Ἅγιο  Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο,  τό μόνο πού σχολίασαν,  ἦταν,  ὅτι πρέπει οἱ χριστιανοί νά κοινωνοῦν συχνά. Αὐτό καί τίποτε ἄλλο!

Ναί!  Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης  μπορεῖ νά λέει, ἄν ἐκκλησιάσθηκες, καί δέν κοινώνησες,  καλύτερα νά μήν ἐκκλησιαζόσουν (P.G. 62: 29), ὅμως δέν λέει μόνο αὐτό (διαφορετικά καί ὁ πόρνος, ἐφόσον παρευρίσκεται στή Λειτουργία, θά πρέπει νά κοινωνεῖ…!).  Λέει καί κάτι ἄλλο, πολύ σημαντικό:   «Ὅποιος   πέφτει στήν ἱεροκατάκριση δέν εἶναι ἄξιος νά περάσει οὔτε τήν ἐξώπορτα τοῦ Ναοῦ…!»  (P.G. 51: 204). Αὐτό (τό δεύτερο) γιατί τό παραβλέπουμε, ἀδικώντας τόν μεγάλο Ἅγιο; Καί δέν λέει μόνο αὐτό!

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης δέν εἶναι οὔτε ὑπέρ  τῆς συχνῆς Θ. Κοινωνίας, οὔτε ὑπέρ τῆς ἀραιᾶς, ἀλλά ὑπέρ τῆς ἀξίας συμμετοχῆς. «Ποιούς λοιπόν θά ἐπαινέσουμε; Αὐτούς πού κοι­νω­νοῦν μιά φορά, αὐτούς πού κοινωνοῦν πολλές φορές ἤ αὐτούς πού κοινωνοῦν λίγες φορές; Κανέναν ἀπό αὐτούς, παρά μόνο αὐτούς πού ἔχουν καθαρή ζωή» (P.G. 63:  131-132).

Καί ἔχοντας ὑπόψη του, ὅτι Θ. Κοινωνία  σημαίνει «κοινωνία» μέ τό Χριστό καί μέ τόν πλησίον,  ὡς προϋπόθεση ἀξίας συμμετοχῆς,  μεταξύ τῶν ἄλλων, θέτει  καί τήν ἐλεημοσύνη…! (P.G. 48:  755), προπαντός μετά τή Θ. Κοινωνία!

Τό  θεωρεῖ ἀδιανόητο νά ἔχεις κοινωνήσει, καί νά ἀδιαφορεῖς γιά τόν πλησίον σου. «Τί λέγεις; Ἀνάμνησιν Χριστοῦ ποιεῖς, καί πένητας παρορᾶς καί οὐ φρίττεις; … Θρέψωμεν τόν Χριστόν, ποτίσωμεν, ἐνδύσωμεν· ταῦτα τῆς τραπέζης ἐκείνης ἄξια» (P.G. 61: 229-232).

Ἔφθασε στό  σημεῖο νά εἰπεῖ, πώς ὅποιος ἔχει κοινωνήσει καί δέν βοηθᾶ τόν πλησίον του, κάνει μεγαλύτερο ἔγκλημα (!) ἀπό αὐτό πού ἔκανε ὁ ἄσπλαγχνος  δοῦλος τῆς παραβολῆς!  (Μτ.18:23-43). «Γεύθηκες τό Αἷμα Δεσποτικόν καί δέν δίδεις σημασία στόν ἀδερφό σου;! Δέν ἄκουσες τί ἔπαθε αὐτός πού ἀπαιτοῦσε τά ἑκατό δηνάρια;! Ἀκύρωσε τή «δωρεά» πού τοῦ ἔκανε ὁ κύριός του! Δέν καταλαβαίνεις πώς τέτοιος εἶσαι καί σύ· καί χειρότερος! Ἤσουν πάμφτωχος (ἀπό ἀρετές) καί γεμᾶτος ἀπό ἁμαρτίες, καί ὅμως ὁ Θεός σοῦ συγχώρησε τίς ἁμαρτίες σου, καί σέ δέχθηκε στήν «Τράπεζά» Του. Καί σύ οὔτε κἄν συγκινήθηκες μέ αὐτό, ὥστε νά γίνεις πιό φιλάνθρωπος πρός τόν πλησίον! Λοιπόν τίποτε ἄλλο δέν ἀπομένει καί γιά σένα, παρά νά σέ παραδώσουν  (!) στούς βασανιστές…!» (P.G. 61: 230).

Τό διανοούμαστε;! Δηλαδή, ἅπαξ καί κοινώνησες, κι ἦρθες σέ «κοινωνία» μέ τόν πλησίον, θά πρέπει αὐτό νά  τό δείξεις  ἐμπράκτως, κάνοντας κάτι τό καλό γι’αὐτόν!

Καί  ἄν  (μετά τή Θ. Κοινωνία)  ἀντί νά δείχνεις  ἔμπρακτη ἀγάπη στόν πλησίον, ἐσύ τόν κατακρίνεις, τόν καταφρονεῖς κ.λ.π.  τότε;!

Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Αναστάσιος (29-04-2020)

Advertisement

Μ. Πέμπτη καί Θ. Κοινωνία

Τή Μ. Πέμπτη γιορτάζουμε τά «γενέθλια» τῆς Θ. Εὐχαριστίας. Καί παραμονή, Μ.  Τετάρτη,  ἐπιτελεῖται  τό «Εὐχέλαιο». Ὄχι  τυχαῖα.

Τό «Εὐχέλαιο», μεταξύ τῶν ἄλλων, ξεπλένει τήν ψυχή ἀπό τίς ἁμαρτίες. «Εἶμαι γιά Εὐχέλαιο»  ἔλεγαν παλιά,   ὅταν ἁμάρταναν.  Καί ἡ Ἐκκλησία γιά  μᾶς διδάξει, πόσο καθαροί  θά πρέπει νά εἴμαστε,  προκειμένου νά κοινωνήσουμε, καθιέρωσε,  παραμονή τῶν γενεθλίων τῆς Θ.  Κοινωνίας, τό «Εὐχέλαιο».

Καί ὁ  «Ἀπόστολος» τῆς Θ. Λειτουργίας  (Μ. Πέμπτης)  δέν εἶναι τυχαῖος. «Κρούει τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου» γιά ὅσους μεταλαμβάνουν ὅπως, ὅπως. «Ἔτσι ἐξηγεῖται,  γιατί ἔχετε ἀνάμεσά σας  πολλούς ἐλαφρά καί βαριά ἀρρώστους, καθώς καί ἀρκετούς θανάτους» (Α΄Κορ.11: 30).  Καί προτρέπει, «δοκιμαζέτω δέ ἄνθρωπος ἑαυτόν, καί οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καί ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω» (Α΄Κορ.11:28).

«Τό δοκιμαζέτω» σημαίνει, νά ἐξετάζετε καλά τόν ἑαυτό σας, ὄχι γιά νά δεῖτε μήπως κάνατε κάποιο βαρύ ἁμάρτημα (ἕνα τέτοιο ἁμάρτημα, μέ τίς τύψεις καί ἐνοχές,  «προδίδεται» ἀπό μόνο του), ἀλλά γιά νά δεῖτε, μήπως πέσατε σέ κάποιο «συγγνωστό» ἐλαφρό ἁμάρτημα (πλημμέλημα) πού δύσκολα ἐντοπίζεται!  Καί ἀφοῦ τό ἀνακαλύψετε, νά ἀγωνισθεῖτε, ὥστε νά καθαρισθεῖ ἡ ψυχή σας ἀπό τό μολυσμό, «καί οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καί ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω» (Α΄Κορ.11:28). «Διόρθου τά πλημμελήματα (ἐλαφρά ἁμαρτήματα) καί οὕτω μετά καθαροῦ τοῦ συνειδότος τῇ ἱερᾷ ἅπτου τραπέζης καί τῆς ἁγίας μέτεχε θυσίας» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος P.G.49: 322).

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης (ὁ Χρυσόστομος)  κάποια φορά, ἐνῶ εἶχε σκοπό  νά λειτουργήσει  (καί νά κοινωνήσει), δέν λειτούργησε, οὔτε καί κοινώνησε. Εἶχε  θυμώσει καί  «λογομαχήσει»  μέ κάποιον. Ὁ φόβος του πρός τό Μυστήριο, τοῦ ἔβαλε «στόπ». (Ποιός ξέρει πόσες νηστεῖες καί προσευχές ἔκανε γι΄ αὐτόν τό μολυσμό πού δέχθηκε στήν ψυχή του!). Καί παρακάλεσε τόν Ἐπίσκοπο Πισιδίας Πανσόφιο, νά λειτουργήσει ἀντ’ αὐτοῦ. (S.D. Amede Thiery, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ  Χρυσόστομος, Θες/νίκη 2002,  σελ. 71).

Ὑπερβολή; Ὅποιος  εἰπεῖ  μωρέ τόν ἀδερφό του εἶναι ἄξιος γιά τή γέενναν τοῦ πυρός (Μτ.5:22). Εἶναι μήπως ἄξιος νά κοινωνήσει;

Στίς ἡμέρες μας ὑπάρχει σέ πολλούς χριστιανούς   ἡ  ἔντονη τάση,  νά κοινωνοῦν, ὅσο δυνατόν πιό πολλές φορές, ἀκόμα καί σέ κάθε Λειτουργία (!),  ἀκόμα καί σέ ἑβδομάδες πού ἔχουμε κατάλυση εἰς πάντα (!),  γιά νά πάρουν, λένε δύναμη.  Σωστό;

Ἡ μεταλαβιά δέν «λειτουργεῖ» ὅπως τά ἀναβολικά, πού παίρνουν οἱ ἀθλητές καί ἀποκτοῦν  «τιτάνιες»  δυνάμεις. Δέν  σημαίνει, δηλαδή, ὅτι ἐπειδή κοινώνησες, ἔγινες ἤδη δυνατός, ἀκατανίκητος ἀπό τήν ἁμαρτία. Καί ὁ  Ἀπόστολος Πέτρος κοινώνησε, ἀλλά μετά  ἀρνήθηκε τόν Χριστό. Ἀλλά, καί πόσοι μετά τή Θ. Κοινωνία, καί θυμώνουν, καί κατακρίνουν, καί ὑβρίζουν καί ὄχι μόνο!

Ἡ Θ. Κοινωνία ἐνδυναμώνει  ὅσους ἀγωνίζονται ἐναντίον τῶν παθῶν, τοῦ θυμοῦ, τῆς κατακρίσεως, τῆς γαστριμαργίας κ.λ.π. καί μένουν καθαροί! Διαφορετικά ἡ Θ. Κοινωνία, ὄχι μόνο δέν ἐνδυναμώνει τήν ψυχή,  ἀλλά μπορεῖ καί νά τήν παραλύσει! «Οὐ μυστηρίων κοινωνία, οὐ τράπεζα ἱερά, οὐχ ἡ ἀπόλαυσις τοῦ σώματος, οὐχ ἡ κοινωνία τοῦ αἵματος (…) ὠφελῆσαι δυνήσεται, ἐάν μή βίον ὀρθόν καί θαυμαστόν καί πάσης ἁμαρτίας ἀπηλλαγμένον ἔχωμεν»  (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. P.G. 51: 250).

Ἀλήθεια. Ἄν βλέπαμε νά βγαίνει φωτιά ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο, πῶς θά κοινωνούσαμε;!  Χωρίς  ἔντονη προσευχή, χωρίς μετάνοιες καί  χωρίς αὐστηρή νηστεία; Ἀλλά, καί κάθε πότε θά κοινωνούσαμε;!  Θά τολμούσαμε σέ κάθε Θ. Λειτουργία;!  Καί ὅμως ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο βγαίνει φωτιά…! Ἄλλους τούς καίει, ἄλλους τούς φωτίζει, ἐξαρτᾶται ἀπό τό «πῶς»   προσέρχονται

 

Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Αναστάσιος (15-04-2020)

Ευλάβεια ή κάτι άλλο;

Στή Σεούλ (Ν. Κορέα) ἔγινε ἀρχές Μαρτίου (2020) συγκέντρωση μελῶν μιᾶς θρησκευτικῆς ὁμάδος, σέ ναό, παρά τήν ἀπαγόρευση τῆς Πολιτείας. (Oἱ φανατικοί δέν καταλαβαίνουν…!).

Ἀπό τά 4.000 κρούσματα τοῦ κορωνοιοῦ, πού σημειώθηκαν στή Σεούλ, τά 60% ὀφείλονταν σ’αὐτή τή συγκέντρωση!

Καί ὁ Δήμαρχος Σεούλ Πάρκ Οὐντ ὑπέβαλε μήνυση στόν ἀρχηγό τῆς θρησκευτικῆς ὀργανώσεως, μέ τήν κατηγορία τῆς ἀνθρωποκτονίας…!.

Φαντασθεῖτε πόσα κρούσματα, ἀλλά καί πόσους θανάτους θά εἴχαμε στήν πατρίδα μας, ἄν τώρα τή Μ. Ἑβδομάδα καί τό Πάσχα,  ἄνοιγαν οἱ  ἐκκλησίες…!

Καλῶς, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία μας (μέ τήν ἔγκριση τῆς Πολιτείας) ἀποφάσισε νά γίνονται οἱ Ἀκολουθίες «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν».

Καί θά πρέπει ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας  νά δεχθοῦμε τήν συγκεκριμένη ἀπόφαση, χωρίς τύψεις καί ἐνοχές, γιατί εἶναι σάν νά ὑπακοῦμε στόν  ἴδιο τό Χριστό, κατά τό λόγο Του, «ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει», (Λκ.10:16).

Τύψεις καί ἐνοχές, νά ἔχουμε, ὅταν ἀπειθαρχοῦμε, γιατί εἶναι σάν νά ἀθετοῦμε τόν ἴδιο τό Χριστό, «ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς, ἐμέ ἀθετεῖ» (Λκ.10:16).

«Μᾶς στεροῦν τό Χριστό», διαμαρτύρονται πολλοί χριστιανοί, μέ τό κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν. Λάθος!

Τό Χριστό μᾶς Τόν στεροῦν οἱ ἁμαρτίες μας, παραβάσεις τῶν  ἐντολῶν Tου, καί μᾶς Τόν «προσφέρει» ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του.

«Σ’ ὅποιον τηρεῖ  τίς ἐντολές Μου  (λέει ὁ Χριστός) σ’αὐτόν θά φανερώσω τόν Ἑαυτόν Μου» (Ἰω.14:21).

Καί μία ἐντολή Του εἶναι, νά ὑποτασσόμαστε στούς διαδόχους Του, στήν Ἐκκλησία Του (Λκ.10:16).

Ἐνῶ, λοιπόν,  ἡ Ἐκκλησία Του δέν μᾶς  ἐπιτρέπει αὐτές τίς  ἡμέρες νά ἐκκλησιασθοῦμε, ἐμεῖς γιά ποιό λόγο ἐπιμένουμε σώνει καί καλά νά ἐκκλησιασθοῦμε;

Εἶναι δυνατόν μέ αὐτή τήν ἀντίθεσή μας πρός τήν Ἐκκλησία,  νά ἔχουμε τήν εὐλογία τοῦ Κυρίου;  Ποιός, λοιπόν, μᾶς  στερεῖ τό Χριστό; Ἡ  Ἐκκλησία ἤ ἡ παρακοή μας στήν Ἐκκλησία;

Ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία στό παρελθόν, ὅποιον ἁμάρτανε, τόν ἀπέκοβε ἀπό τό Σῶμα της, ὄχι γιά ἕνα μῆνα, ἀλλά γιά μῆνες  καί γιά χρόνια.

Π.χ. ὁ πόρνος «ἀποκοβόταν» γιά  ἑπτά χρόνια, ὁ  μοιχός γιά δεκαπέντε! (ΝΗ’& ΝΘ’ Μ. Βασιλείου). Δηλαδή, ἦταν πιό ὠφέλιμο (!) γι’ αὐτούς, πού ἔπεσαν σέ τέτοιες σαρκικές  ἁμαρτίες, νά  μείνουν καί ἑπτά (!) καί δεκαπέντε χρόνια (!) ἀλειτούργητοι καί ἀκοινώνητοι, παρά νά ἐκκλησιάζονται (!) καί νά κοινωνοῦν…! Τό διανοούμαστε;!

Ὅμως, ἔτσι  ἔκρινε ἡ Ἐκκλησία! Καί οὐδείς ἀναμάρτητος! Γι’αὐτό (γιά  νά θυμηθοῦμε καί πάλι  τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ. Χρυσόστομο), ἄς δοῦμε αὐτόν τόν ὀλιγοήμερο «ἀποκλεισμό» ἀπό τΙς ἐκκλησίες, ὡς ἐπιτίμιο γιά τίς ἁμαρτίες μας, γιά νά  μᾶς ἐλεήσει ὁ Κύριος.

Τά ἀνωτέρω ἄς προβληματίσουν, ὅσους αὐτές τίς μέρες ἐπιμένουν σώνει καί καλά νά πᾶνε στήν ἐκκλησία, ἀψηφώντας τήν ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀλήθεια. Πρόκειται γιά εὐλάβεια ἤ γιά κάτι ἄλλο;  «Πολλές συνειδητές ἐνέργειες ἔχουν σκοτεινά κίνητρα», ἔλεγε ὁ  Φρόυντ. Ἄβυσσος ἡ ψυχή μας…

 

Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Romfea.gr (09-04-2020)

Πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε;

Ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα δοκιμάζεται ἀπό τήν  πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ. Καί ἡ πατρίδα μας.

Στήν πατρίδα μας, πρός τό παρόν,  πᾶμε  καλά, χάρη στά ἔγκαιρα καί αὐστηρά μέτρα πού πῆρε ἡ Πολιτεία, μεταξύ αὐτῶν καί τό κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν.

(Bέβαια τό πλέον ὀρθό θά ἦταν, οἱ Ἱερεῖς νά βρίσκονται στούς Ναούς, καί νά δέονται ὑπέρ τοῦ λαοῦ,  κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, καί ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίου).

Ἔτσι,  λοιπόν, στήν πατρίδα μας,  δέν βλέπουμε αὐτό τό μακάβριο θέαμα, μέ ἑκατοντάδες νεκρούς καθημερινά,  χάρη, ἐπαναλαμβάνουμε, στά ἔγκαιρα καί αὐστηρά μέτρα πού ἔλαβε ἡ Πολιτεία.

Καί ὅμως μερικοί ἐπιμένουν  ὅτι οἱ ἐκκλησίες δέν ἔπρεπε νά κλείσουν. Δηλαδή, θά ἔπρεπε πρῶτα νά  δοῦμε  τούς συμπολῖτες μας νά πεθαίνουν ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον, καί μετά  νά κλείσουμε τίς ἐκκλησίες;

Δηλαδή; Πρέπει νά πάθουμε, καί μετά νά μάθουμε;! Ὓπάρχει καλύτερο πρᾶγμα ἀπό τήν πρόληψη;

Εἶπα κάποτε στόν ἀοίδιμο Μητροπολίτη Νικοπόλεως Μελέτιο: «Αὐτοί οἱ δυό ὅπως πᾶνε (πρόκειτο γιά δυό κληρικούς) θά μαλώσουν ἄγρια μεταξύ τους, νά τούς εἰπῶ κάτι;».

Ὁ  ἀοίδιμος κούνησε τό κεφάλι του μέ νόημα, λέγοντας, «πάτερ μου, μερικοί πᾶνε γυρεύοντας νά σπάσουν τό κεφάλι  τους, γιά νά καταλάβουν μετά, ἀφοῦ τό σπάσουν, ὅτι δέν ἔπρεπε νά τό σπάσουν…!». Καί ὅμως μερικοί ἔχουν μιά τέτοια λογική…!

Καλούμαστε ὅλοι νά βοηθήσουμε τήν Πολιτεία πού δίνει τή μεγάλη μάχη γιά τήν ὑγεία μας καί γιά τή ζωή μας.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπιτάσσει σεβασμό καί ὑπακοή στίς ἀρχές καί ἐξουσίες (Ρωμ. 13:1-2).

Οἱ δέ Ἀρχιερεῖς λίγο πρίν τήν ἐνθρόνισή τους, δίνουν ἔνορκη διαβεβαίωση, δηλαδή ὁρκίζονται, ἐνώπιον Θεοῦ (τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου) καί ἀνθρώπων (Προέδρου τῆς Δημοκρατίας) ὅτι θά τηροῦν καί θά σέβονται τό Σύνταγμα καί τούς νόμους τοῦ Κράτους.

Καί τί θά γίνει; Θά μείνουμε τή Μ. Ἑβδομάδα, τό Πάσχα χωρίς ἐκκλησία; Ἐδῶ κάνουμε ἕνα μεγάλο καί ἀνεπίτρεπτο λάθος!

Ἀγνοοῦμε τόν Χριστό, πού εἶναι ἀπό πάνω μας, καί μᾶς παρακολουθεῖ!  (Γιατί Τόν ἀγνοοῦμε;!). Αὐτός εἶναι ὁ κριτής μας!

Αὐτός θά μᾶς κρίνει, ἄν  αὐτές τίς πρωτόγνωρες ἡμέρες, δέν πᾶμε  στίς ἐκκλησίες.

Βλέπει, ὅτι δέν τό κάνουμε  οὔτε ἀπό καταφρόνηση, οὔτε ἀπό ὀκνηρία, οὔτε ἀπό  ἀπιστία.

Βλέπει, ὅτι θέλουμε νά πᾶμε,  ἀλλά δέν μποροῦμε, γιατί  θέλουμε νά προφυλάξουμε τόν ἀδερφό μας.

Καί εἶναι σίγουρο ὅτι ἡ ἀγαθότητά Του δέν θά μᾶς στείλει στό σκότος τό ἐξώτερον ἤ στό πῦρ τό αἰώνιο, γιατί (ξαναλέμε) βλέπει, καταλαβαίνει, κατανοεῖ τίς περιστάσεις.

Ποιός,  λοιπόν, ὁ λόγος ὡς χριστιανοί νά ἀγχωνόμαστε καί νά  ψυχοπλακωνόμαστε;

Καί νά κάνουμε ἀντάρτικο, ἁμαρτάνοντας (!) ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ;

Τό πᾶν ὡς χριστιανοί εἶναι νά τηροῦμε τό ἅγιο θέλημά Του, πού μπορεῖ νά εἶναι ἄκρως ἀντίθετο μέ τό δικό μας θέλημα.

Ὅμως, ἔτσι σώζεται καί ἁγιάζεται ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός ἔμενε,  ἐξ ἀνάγκης, δεκαεπτά χρόνια (!) ἀλειτούργητος (!) καί ἀκοινώνητος…!

Ὅμως ἐπειδή ἦταν πνευματικά ὑγιής, ἀντιμετώπισε θεαρέστως τήν δοκιμασία του, τηρώντας τό θέλημα τοῦ Κυρίου, πού ἀπαιτοῦσαν οἱ συγκεκριμένες συνθῆκες, καί γι’αὐτό ἁγίασε!

Τί εἶναι προτιμότερο ἤ καλύτερα πιό θεάρεστο;

Νά καθίσουμε   στό σπίτι μας, ὅσο καιρό κρίνουν οἱ ἐπιστήμονες,  ὥστε νά  σωθοῦμε ἀπό αὐτή τή δοκιμασία,  ἤ, ἐπειδή τό θέλουν μερικοί,  νά ἀνοίξουν οἱ ἐκκλησίες, νά διασπαρθεῖ ὁ ἰός σ’ ὅλη τήν πατρίδα μας, καί νά  γίνουμε Ἰταλία;

Ἀλήθεια. Ὅποιοι τίς ἀνοίξουν,  πῶς θά πρέπει νά κριθοῦν; Ὡς ἀληθινοί  χριστιανοί ἤ ὡς  ἀνθρωποκτόνοι;

 

Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Romfea.gr (01-04-2020)