Εὐάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ.
Τρομερό τό σιδηροδρομικό ἀτύχημα στά Τέμπη, μέ τό ὁποῖο ἔκλεισε γιά τήν Ἑλλάδα ὁ δεύτερος μήνας τοῦ 2023. Δεκάδες οἱ νεκροί, δεκάδες οἱ τραυματίες, ἀνείπωτος ὁ πόνος, τό δάκρυ, ἡ πικρία.
Κατάπληξη ὅμως μᾶς προξένησε ἡ εἴδηση, ὅτι τό τραγικό γεγονός χαρακτηρίσθηκε ἀπό τά μέσα ἐνημερώσεως «ἐθνική τραγωδία» καί ὅτι ἀπό τήν κυβέρνηση κηρύχθηκε τριήμερο «ἐθνικό πένθος». Κατάπληξη ἐπειδή κατά τά τελευταία χρόνια ὁ χαρακτηρισμός «ἔθνος» τείνει στήν Ἑλλάδα νά ἀπαγορευθεῖ. Ἀπό τά ὑπουργεῖα Παιδείας, Οἰκονομίας καί Ἄμυνας ἔχει ἀφαιρεθεῖ ὁ χαρακτηρισμός «ἐθνικῆς». Ἀκόμη καί ὁ «Ἐθνικός Κῆπος» ἀναφέρεται στά δρομολόγια τῶν λεωφορείων ἁπλῶς ὡς ἕνας κάποιος «Κῆπος»[1]. Δέν γνωρίζουμε, ἐάν οἱ ἐθνικές μας ὁμάδες, οἱ ὁποῖες μᾶς ἐκπροσωποῦν στίς διεθνεῖς ἀθλητικές διοργανώσεις, θά παύσουν νά λέγονται «ἐθνικές ὁμάδες», ἀλλά θά ἀναφέρονται στό ἑξῆς πλέον ἁπλῶς καί μόνον ὡς «ὁμάδες».
Ἐκτός ὅλων τῶν ἀνωτέρω, ὅποιος ἀναφέρει τόν χαρακτηρισμό «ἔθνος», κινδυνεύει νά χαρακτηρισθεῖ «σωβινιστής» καί ὅλα τά συναφή. Καί κινδυνεύει νά χαρακτηρισθεῖ «σωβινιστής», διότι εἶναι πάγια προπαγανδιστική στρατηγική ἡ σκόπιμη ταύτιση τοῦ ὑγιοῦς μέ τό μή ὑγιές, ὥστε τό θύμα τῆς προπαγάνδας νά περιέλθει σέ σύγχυση καί νά ὑποκύψει στήν προπαγάνδα.
Δέν θά ἐξετάσουμε ὅμως τώρα πρός τί οἱ ὡς ἄνω σκόπιμες ἀφαιρέσεις καί πρός τί ἡ προπαγάνδα. Ἁπλῶς θά ἀναρωτηθοῦμε: Θυμόμαστε πώς εἴμαστε ἔθνος μόνον ἀφοῦ ὑποστοῦμε κάποια συμφορά; Μήπως πρέπει νά θυμόμαστε πώς εἴμαστε ἔθνος καί ὡς τέτοιο νά ἐργαζόμαστε ὥστε νά ἀποτρέπουμε τίς συμφορές;
Μήπως πρέπει νά ἐργαζόμαστε ὡς ἔθνος ὥστε νά ἔχουμε ἐπαρκή ἐθνική πολιτική, ἐξωτερική καί ἐσωτερική; Κι ἄν κάποιος ἔχει βλέψεις εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς μας ἀκεραιότητας, ὀνειρευόμενος καί ὀρεγόμενος «γαλάζιες πατρίδες», ἐπινοώντας «γκρίζες ζῶνες» ἐπάνω στήν ἑλληνική ἐπικράτεια, χωρίς νά τόν πτοοῦν οἱ συμφορές τίς ὁποῖες ὁ ἴδιος κατά καιρούς βιώνει, ὀφείλει νά μᾶς ἀντιμετωπίζει ἑνωμένους ὡς ἔθνος καί ἕτοιμους νά προβλέψουμε καί νά ἀποκρούσουμε κάθε του πρόκληση. Ἡ δέ ἐθνική πολιτική, γιά νά εἶναι στ΄ ἀλήθεια ἐθνική πολιτική, δέν θά πρέπει νά μεταβάλλεται στούς γενικούς της σκοπούς ἀπό τήν ἑκάστοτε κυβέρνηση. Θά ἔχει ἡ ἑκάστοτε κυβέρνηση τή δυνατότητα καί τό δικαίωμα νά προτείνει ἐπαρκέστερες μεθόδους ἐπιτεύξεώς της, ὄχι ὅμως καί νά τήν καταργήσει. Δέν θά θέλει νά τό πράξει αὐτό, διότι δέν θά συμφέρει τήν Ἑλλάδα.
Μήπως πρέπει νά ἔχουμε ἐπαρκή ἐθνικό σχεδιασμό, ὥστε νά ἐκτελοῦνται ἐπαρκή ἐθνικά ἔργα, ὥστε νά προστατεύονται τόσο οἱ ζωές τῶν μελῶν τοῦ ἔθνους μας, ὅσο καί τῶν φιλοξενουμένων μας, ἀλλά καί νά ἀξιοποιεῖται σωστά, νά μή σπαταλιέται ἡ ἐθνική μας περιουσία; Μήπως πρέπει νά ἔχουμε ἐπαρκή ἐθνικό ἔλεγχο, ὥστε ποτέ κανένας νά μή ἰδιοποιεῖται τήν ἐθνική μας περιουσία καί ἄν ποτέ τό ἀποτολμήσει νά τιμωρηθεῖ αὐστηρά; Μήπως πρέπει νά ἔχουμε τήν κατάλληλη ἐθνική φιλοσοφία, συνείδηση καί σχεδιασμό, ὥστε νά λαμβάνει ὁ καθένας τή θέση ἡ ὁποία τοῦ ἀξίζει ἀνάλογα μέ τά προσόντα του καί νά ἀμείβεται ἀνάλογα μέ αὐτά καί ἀνάλογα μέ τήν ἐργασία τήν ὁποία προσφέρει;
Διότι ἴσως π.χ. νά ὑπῆρχε καί κάποιος, ὁ ὁποῖος θά εἶχε τήν ἀφροσύνη νά θέλει νά προσληφθεῖ καί νά ἀναλάβει νά κυβερνήσει ἐπιβατηγό ἀεροσκάφος, χωρίς νά ἔχει τίς ἀπαραίτητες ἰκανότητες καί γνώσεις. Κι αὐτό του τό τόλμημα θά ἀπέβαινε ταυτοχρόνως αὐτοκαταστροφικό ὅσο καί ἐγκληματικό. Ὅμως τό ἀρμόδιο ἐθνικό σύστημα ἐλέγχου θά πρέπει νά προλαμβάνει καί νά ἀποκλείει τέτοιους ἀνθρώπους, ὅσο καί νά τούς τιμωρεῖ γιά τό τόλμημά τους νά θέλουν νά θέτουν τίς ζωές τῶν συνανθρώπων τους σέ κίνδυνο.
Ἄς τεθοῦμε λοιπόν ὡς ἔθνος σέ ἐγρήγορση, ὥστε νά μή θρηνήσουμε ἄλλες ἐθνικές τραγωδίες!
Ιερός Ναός Αγίου Βασιλείου Πάτρας 