«Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας»

Στην χώρα μας διατυπώνεται συχνά η εύλογη απορία, πώς είναι δυνατόν να υφίσταται επί μονίμου βάσεως το φαινόμενο της ύπαρξης ανάξιων ηγετών, στην κοσμική εξουσία.

Φταίει άραγε το λογικό επιχείρημα ότι απ’ το ίδιο ζυμάρι, το καθαυτό, του ίδιου του λαού πλάθεται κι η αντίστοιχη ηγεσία;

Ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης σε μία πολύ ενδιαφέρουσα, σύντομη ανάλυση επί του θέματος, επιχειρεί να μας κατατοπίσει σχετικά και το παρακάτω κείμενο προέρχεται από το περιοδικό «Αγιορείτικη Μαρτυρία».

Ερώτησις: Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι οι εξουσίες τού κόσμου έχουν ταχθή από τον Θεό (Ρωμ. ιγ’ 1). Πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κάθε άρχοντας η βασιλεύς ή Επίσκοπος προχειρίζεται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό;

Απόκρισις: Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας» (παράβ. Ἱερεμ. γ’ 15). Είναι λοιπόν φανερό ότι οι μεν άρχοντες και οι βασιλείς που είναι άξιοι αυτής της τιμής προχειρίζονται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό. Οι άλλοι πάλι που είναι ανάξιοι προχειρίζονται κατά παραχώρησιν ή και βούλησιν τού Θεού σε ανάξιο λαό εξ αιτίας αυτής ακριβώς της αναξιότητός των. Και άκουσε σχετικά μερικές διηγήσεις.

 Όταν είχε γίνει βασιλεύς ο Φωκάς ο τύραννος (αυτοκράτωρ του Βυζαντίου (602-610), περιβόητος για την σκληρότητα και ακολασία του) και άρχισε εκείνες τις αιματοχυσίες με τον Βονόσο τον δήμιο (υπουργός), υπήρχε κάποιος μοναχός στην Κωνσταντινούπολι, άγιος άνθρωπος, που έχοντας πολλή παρρησία προς τον Θεό, σαν να δικαζόταν με τον Θεό και έλεγε με απλότητα: «Κύριε, γιατί έκανες τέτοιον βασιλέα;» Και τότε, αφού το έλεγε αυτό για αρκετές ημέρες, τού ήλθε φωνή εκ Θεού που έλεγε: «Διότι δεν βρήκα άλλον χειρότερο».

Υπήρχε και κάποια άλλη πόλις στην περιοχή της Θηβαΐδος που ήταν γεμάτη παρανομία, της οποίας οι πολίτες διέπρατταν πολλά μιαρά και άτοπα πράγματα. Σ’ αυτήν λοιπόν κάποιος άνθρωπος του ιπποδρόμου διεφθαρμένος στο έπακρον απόκτησε ξαφνικά κάποια ψευδοκατάνυξι και πήγε και κουρεύτηκε μοναχός και ντύθηκε το μοναχικό σχήμα. Αλλ’ όμως καθόλου δεν σταμάτησε τις πονηρές πράξεις του. Συνέβη λοιπόν να πεθάνη ο Επίσκοπος της πόλεως αυτής. Τότε παρουσιάσθηκε σε κάποιον άγιο άνθρωπο άγγελος Κυρίου και του λέει: «Πήγαινε και προετοίμασε την πόλι, για να χειροτονήσουν Επίσκοπο τον πρώην άνθρωπο τού Ιπποδρόμου». Πήγε λοιπόν αυτός και έκανε ό,τι του παρηγγέλθη. Αφού λοιπόν χειροτονήθηκε ο προαναφερθείς πρώην ή μάλλον έτι φαυλόβιος, άρχισε με τον νου του να φαντάζεται ότι κάτι είναι και να υψηλοφρονή. Τότε τού παρουσιάσθηκε άγγελος Κυρίου και τού λέει: «Γιατί υψηλοφρονείς, άθλιε; Σου λέω αλήθεια ότι δεν έγινες Επίσκοπος, επειδή ήσουν άξιος για ιερωσύνη, αλλά γιατί αυτής της πόλεως τέτοιος Επίσκοπος της άξιζε».

Γι’ αυτό λοιπόν, αν ποτέ δης κάποιον ανάξιο και πονηρό βασιλέα η άρχοντα η Επίσκοπο, μην απορήσης, μήτε να κατηγορήσης την πρόνοια τού Θεού. Αλλά μάλλον μάθε απ’ αυτό και πίστευε ότι παραδιδόμεθα σε τέτοιους τυράννους εξ αιτίας των ανομιών μας, κι όμως πάλι δεν αφήνουμε τα κακά μας έργα.

erimitic & enromiosini

Advertisement

Κοινωνικὴ μάστιγα ἡ βία ἀνηλίκων

Οἱ συμμορίες παιδιῶν καὶ οἱ συμπλοκὲς στὶς γειτονιὲς εἶναι πλέον σχεδὸν καθημερινὸ συμβὰν στὸ ἀστυνομικὸ δελτίο. Ἑκατοντάδες παιδιὰ γίνονται θύματα ἐπιθέσεων, μὲ τὰ στοιχεῖα νὰ καταγράφουν αὔξηση ποὺ ἔφθασε τὸ 59% μέσα σ᾿ ἕνα χρόνο, σύμφωνα μὲ τὰ στατιστικὰ τῆς ΕΛ.ΑΣ. γιὰ τὸ 2022. Στοὺς ἴδιους ρυθμοὺς κινοῦνται τοὺς πρώτους μῆνες τοῦ 2023.

Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι σχεδὸν κάθε ἡμέρα τοῦ 2022 στὴν Ἑλλάδα δύο μαθητὲς ἔπεφταν θύματα ληστείας, κλοπῆς ἢ ἀπόπειρας, σύμφωνα μὲ τὰ ἐπίσημα στοιχεῖα τῆς ΕΛ.ΑΣ. Ὁ ἀριθμὸς ἄγγιξε τοὺς 577, καταγράφοντας ἐντυπωσιακὴ αὔξηση μόλις σ᾿ ἕνα χρόνο. Οἱ ὑποθέσεις μὲ τὶς ὁποῖες ἀσχολήθηκαν οἱ ὑπηρεσίες τῆς Ἀστυνομίας, αὐξήθηκαν κατὰ 46%. Οἱ ἀνήλικοι δράστες ἐπιδίδονται σὲ ληστεῖες, ἀπειλοῦν μὲ βία γιὰ νὰ ἀποσπάσουν κινητὰ τηλέφωνα, χρήματα, μέχρι καὶ τὰ ροῦχα ἀπὸ τὰ θύματά τους.

Βίαιοι ξυλοδαρμοὶ καὶ ἄγριες συμπλοκὲς εἶ­ναι ἡ ἄλλη πλευρὰ τοῦ νομίσματος τῆς ἐξάρσεως τῆς παιδικῆς παραβατικότητας. Συνο­λι­κὰ τὸ 2022 ἡ Ἀστυνομία διαχειρίσθηκε 316 ὑποθέσεις σωματικῆς βλάβης ἀνηλίκων. Ἀρ­κετὰ περιστατικὰ καταγράφηκαν ἐντὸς σχολι­κῶν συγκροτημάτων, ἐνῶ τὰ κρούσματα bullying (ἐκφοβισμοῦ) ἀναφέρονται ὅλο καὶ πιὸ συχνά. Τὴν δὲ τελευταία τριετία στὴν ΕΛ.ΑΣ. ἔχουν καταγραφεῖ 907 ὑποθέσεις σωματικῆς βλάβης ἀνηλίκων. Τὰ θύματα ἔφθασαν στὰ 1.032. Καὶ αὐτὰ εἶναι μόνο ὅσα δηλώ­νονται ἐπίσημα – γιατὶ ὅλα δὲν καταγγέλλονται.

Ἀλλὰ καὶ τοὺς πρώτους μῆνες τοῦ 2023 οἱ συμπλοκὲς ἀνηλίκων συνεχίζονται μὲ ἀμείωτο ρυθμό. Πρόσφατο περιστατικὸ ἡ ἄγρια συμ­πλοκὴ ἀνηλίκων ἔξω ἀπὸ τὸ ἐμπορικὸ κέντρο Metro Mall στὸν Ἅγιο Δημήτριο, ὅπου τρία παιδιὰ τραυματίσθηκαν καί μεταφέρθηκαν σὲ νοσοκομεῖα («ieidiseis.gr» 1-4-2023).

Σήμερα λοιπὸν τὰ φαινόμενα βίας ἀνηλίκων ἔχουν πάρει ἄγρια χαρακτηριστικά. Πῶς φθάσαμε ὣς ἐδῶ; Καὶ πῶς γίνεται νέα παιδιὰ νὰ ἐπιδεικνύουν ἀπερίγραπτη σκληρότητα ἀ­πέναντι στοὺς συμμαθητές τους, καὶ ἀδιαφορία γιὰ τὸν πόνο ποὺ τοὺς προκαλοῦν;

Δὲν μιλοῦμε πλέον μόνο γιὰ ἐκφοβισμὸ ἀνηλίκων, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἄγρια βία καὶ σκληρότητα ἔναντι ὅλων. Βία σὲ ὅλες τὶς μορφές της, ποὺ ἀντιγράφει τὴν ἐγκληματικότητα τῶν ἐνηλίκων. Ἡ δὲ κοινωνία στέκεται ἀμήχανη. Ἀντὶ νὰ κατανοήσει τὴν εὐθύνη της, προσπαθεῖ μὲ κατασταλτικὲς μεθόδους καὶ μὲ ψυχολογικὲς ἑρμηνεῖες νὰ καταγράψει τὸ τεράστιο αὐτὸ πρόβλημα. Ὅταν ὅμως τὸ πρόβλημα αὐτὸ γιγαντώνεται μὲ τόσο γρήγορους ρυθμούς, ἡ κοινωνία δὲν θὰ μπορέσει στὰ ἑπόμενα χρόνια νὰ τὸ ἀντιμετωπίσει οὔτε κατασταλτικά.

Ἂς ἀναγνωρίσουμε λοιπὸν μὲ εἰλικρίνεια ὅλοι οἱ μεγαλύτεροι τὴν εὐθύνη μας καὶ τὴν ἐνοχή μας. Ἂς παραδεχθοῦμε ὅτι μεγαλώσαμε νέες γενιὲς χωρὶς Θεὸ καὶ ἰδανικά, καὶ ὅτι ἀναπόφευκτα θὰ δρέψουμε τοὺς καρποὺς τῆς ἀποστασίας μας. Ἂς προλάβουμε τουλάχιστον νὰ διορθώσουμε τὰ λάθη μας στὰ μικρότερα παιδιά, πρὶν καταντήσουμε ἄγρια ζούγκλα.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΣΕ ΕΥΧΕΛΑΙΟ

Μαρτυρία κ. Ηλία Σκόνδρα (Φιλόλογου & Θεολόγου)

ΕΥΧΕΛΑΙΟ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 2023

Με τη χάρη Του Θεού τελέστηκε και φέτος το Ιερό Ευχέλαιο της Μεγάλης Τετάρτης στο Μοναστήρι της Παναγίας της Αμπελακιωτίσσης.

Στη διάρκεια του Μυστηρίου, κάποιοι προσκυνητές έδωσαν ονόματα των οικογενειών τους ζητώντας να τα μνημονεύσουμε.

Ανάμεσα στα ονόματα ήταν και ενός ζευγαριού για τεκνοποίηση…

Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, ανάμεσα στις κανδηλήθρες, σχηματίστηκε αρχικά…ένας αμνιακός σάκκος ο οποίος κατόπιν πήρε την μορφή… εμβρύου!!!

ΜΕΓΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΑΙΝΕΤΟΣ ΣΦΟΔΡΑ!!!

Από μήνυμα στο Viber

Η αγάπη της ομορφιάς ή η ομορφιά της Αγάπης;

π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2023

Έχουμε ομολογουμένως έναν όμορφο Επιτάφιο. Δεν το λέω για να κολακευτούμε ούτε εγώ, ούτε εσείς, ούτε οι κυρίες που τον περιποιήθηκαν, αλλά για να σκεφτούμε μερικά πράγματα.

Είναι ψυχική ποιότητα να αναπαύεται κανείς πάνω σε κάτι ωραίο. Έχει ένα ενδιαφέρον να τον «ακουμπάει» η ομορφιά. Η αγάπη της ομορφιάς σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει μια ποιότητα. Όμως, Αυτός που είναι μέσα στο κουβούκλιο του Επιταφίου δεν έχει καμμιά ομορφιά! Λέει οχτακόσια χρόνια πριν από την βιολογική ύπαρξη του Χριστού ο προφήτης Ησαΐας: «Οὔτε εἶδος, οὔτε κάλλος εἶχεν». Ούτε σχήμα, ούτε ομορφιά είχε. «Ἀλλὰ τὸ εἶδος αὐτοῦ ἦταν ἄτιμον καὶ ἐκλεῖπον». Ήταν κακομούτσουνος και γεμάτος πληγές.

Τα λουλούδια είναι πάντοτε κάτι που ακουμπάει όλους τους ανθρώπους. Και ένα παρτέρι με λουλούδια σχηματισμένο καλά είναι πάντοτε μια ομορφιά. Χρειάζεται βεβαίως πάντοτε να προσέχει κανείς τον κίνδυνο, μέσα εκεί στο παρτέρι με τα όμορφα λουλούδια, μήπως φωλιάζει και κάποιο φίδι. Και το άπλωμα προς τα λουλούδια, να είναι ένας κίνδυνος γι’ αυτόν που τον γοήτευσε η υπόθεση της ομορφιάς. Η ομορφιά, δηλαδή, είναι μια υπόθεση που έχει πολλές πτυχές και θέλει προσοχή.

Ενώ ο Χριστός έχει «ἄτιμον καὶ ἐκλεῖπον εἶδος», απ’ την άλλη πλευρά έχουμε κάποιον ο οποίος ονομάζεται «όμορφο πρωινό, καινούργια θέα, άποψη ενδιαφέρουσα». Θυμάστε ποιος είναι αυτός; Ο Εωσφόρος. Εωσφόρος σημαίνει ακριβώς «ένα όμορφο πρωινό, ένα ολόφωτο πρωινό, ένα πανέμορφο πρωινό, μια ανατολή, μια καινούργια θέα, μια άποψη ενδιαφέρουσα».

Η αγάπη λοιπόν της ομορφιάς, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε, δεν είναι απροϋπόθετη. Η ομορφιά δεν είναι αυτοαξία. Υπήρχε εκείνη η κουβέντα που έλεγε: «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο». Και μπορεί να ισχύσει σ’ ένα βαθμό εφ’ όσον εξασφαλιστεί για ποιας ποιότητας ομορφιά συζητάμε και τι εννοούμε λέγοντας… «θα σώσει»!

Όλοι μας έχουμε αγωνία τον καθρέφτη και μας απασχολεί η εικόνα μας η εξωτερική. Και ατυχώς, επειδή δεν δουλεύουμε με τον εαυτό μας για να δούμε την έσω πλευρά της εικόνος που παρουσιάζουμε, δεν μαθαίνουμε ούτε τα παιδιά μας να σκέφτονται. Τι να σκέφτονται; Ότι, όταν συναντάς κάποιον που είναι όμορφος, μη μείνεις στη φάτσα του. Δες και το παραμέσα του. Μια όμορφη φάτσα, πολλές φορές είναι ατυχώς η αιτία να μην υπάρχει ένας όμορφος χαρακτήρας! Αν κανείς γοητευτεί με τον εαυτό του, αν μπει σε μια αυτοερωτική απασχόληση, ο χαρακτήρας θα πάει στην άκρη και θα είναι «ἄτιμος καὶ ἐκλείπων», πολλές φορές. Εμείς όμως ούτε τον εαυτό μας, ούτε τα παιδιά μας, τα μεγαλώνουμε στη σκέψη όχι της εξωτερικής ομορφιάς, όχι της αγάπης της ομορφιάς, αλλά ποιάς; Της αναζήτησης της ομορφιάς της αγάπης. Άλλη η αγάπη της ομορφιάς και άλλη η ομορφιά της αγάπης.

Η αγάπη έχει μία ομορφιά που δεν προβάλλεται, ούτε προκαλεί, ούτε φαίνεται δια μιας, και θέλει αναζήτηση. Ο Χριστός είναι ακριβώς αυτό. Είναι μια ομορφιά, η οποία θέλει αναζήτηση. Δεν είναι εξωτερική εικόνα. Δεν είναι ένας όμορφος Επιτάφιος. Δεν είναι μια εντυπωσιακή παρουσία ανδρική, γυναικεία, γιατί για όλους τους ανθρώπους έγινε άνθρωπος ο Χριστός, αλλά είναι μία υπόθεση καρδιακή, εσωτερική, είναι ομορφιά της αγάπης. Ο Χριστός μάς έμαθε ακριβώς αυτό: «Την ομορφιά της αγάπης». Και η ομορφιά της αγάπης θέλει τη σύνεση να μη μείνουμε στην εντύπωση. Να μη φοβόμαστε τον κόπο. Να μη μας νοιάζει το να ξεχάσουμε τον εαυτό μας.

Θυμάστε στο παραμύθι, το τέρας αλλάζει, όταν η πριγκίπισσα αποφασίζει να το φιλήσει. Ξεπερνώντας την εξωτερική εντύπωση. Ξεχνώντας την εξωτερική εντύπωση. Ξεχνώντας τον εαυτό της. Αυτή η διαδρομή ισχύει για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Για μένα, για σας, για τον οποιονδήποτε. Αν δεν ξεπεράσουμε τις εξωτερικές εντυπώσεις, θα… ψωνίζουμε φο μπιζού! Θα νοιαζόμαστε να πάρουμε κάτι, που θα γυαλίζει στο μάτι, να το βάζουμε κάπου, για να μας είναι πάντοτε μια αισθητική ανακούφιση. Η αισθητική δεν έχει καμμία σχέση με την διδασκαλία του Χριστού. Είναι το όμορφο πτώμα της θρησκείας, πολλές φορές, γιατί μένουμε στις εξωτερικές συναισθηματικές εντυπώσεις και ξεχνάμε την ουσία των πραγμάτων.

Αδελφοί μου, θυμάστε λίγο ή πολύ, οι μεγαλύτεροι τουλάχιστον, εκείνον τον παλαιό φιλόσοφο και καθηγητή του Δικαίου, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, ο οποίος ήταν και Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, μετά τη Μεταπολίτευση. Αυτός έχει γράψει δύο τόμους Απομνημονεύματα. Ήταν από ένα διάσημο σπίτι, επίσημο, πλούσιο, πανέμορφο και άμορφο, κρύο και παγωμένο, με αγάπη ομορφιάς και χωρίς ομορφιά αγάπης. Τον είχαν αναθέσει οι δικοί του σε μια κουβερνάντα Τσέχα, η οποία παρ’ ότι ήταν άρρωστα θρησκευόμενη και τον γέμισε αγωνίες, για την ψυχή του, για τον θάνατο, για χίλια δυο, παρ’ όλα αυτά, τον αγαπούσε σαφώς και έκδηλα.

Αυτός μεγάλωσε, έγινε διάσημος, πέρασε μια ζωή μέσα σε έρωτες και διασημότητες και χρήματα, και κάποια στιγμή, όταν έμαθε εκεί που σπούδαζε, ότι η γυναίκα αυτή πέθαινε (είχε επιστρέψει στην Τσεχία) πήγε και την είδε. Και είδε έναν άλλον άνθρωπο, καμπουριασμένο, φαφούτη, έναν άνθρωπο ζαρωμένο. Παρά ταύτα όμως, αυτός ο άνθρωπος γράφει στα Απομνημονεύματά του: «Τώρα, που γράφω, γέρασα και θα πεθάνω μετά από λίγο. Έζησα χίλια δυο πράγματα, εντυπώσεις, εικόνες, ομορφιές. Όμως όταν την είδα, εγώ νεαρός φοιτητής κι εκείνη εσχατόγραια, θα έδινα ό,τι είχα και δεν είχα, για να υπάρξει η πιθανότητα, αυτή η φαφούτα, υπέργηρη γριά, η καμπούρα, να με πάρει αγκαλιά και να με φιλήσει».

Αδελφοί μου, η ομορφιά είναι μια υπόθεση μεταφυσική. Και ακριβώς ότι είναι μεταφυσική υπόθεση η ομορφιά, το δείχνει ο Χριστός, ο οποίος έφτιαξε όμορφο τον κόσμο. Η ομορφιά δεν έχει λόγο, δεν έχει σκοπιμότητα, δεν χρειάζεται πουθενά. Η ποικιλία των χρωμάτων των λουλουδιών, όλης της κτίσεως, δεν είναι αναγκαιότητα. Η ομορφιά θέλει να πει «σ’ αγαπάω». Και επειδή ο Χριστός μας λέει σ’ αγαπάω, μάθε να αγαπάς. Μάθε όχι την αγάπη της εξωτερικής ομορφιάς, αλλά μάθε να αναζητείς την ομορφιά της εσωτερικής αγάπης, αυτής που έχει απαιτήσεις και είναι δύσκολη. Αυτή για την οποία δεν φτάνει και δεν θέλει απλώς ένα lifting και ένα ντύσιμο και ένα γυμναστήριο, αλλά θέλει να συνειδητοποιήσω ότι ο άλλος είναι, όχι η κόλασή μου, αλλά τι; Η ευκαιρία μου να πάω στον Παράδεισο.

Σήμερα αυτό γιορτάζουμε. Ο Χριστός μάς δίνει μια ευκαιρία για να πάμε στον Παράδεισο κοντά του, όπως έδωσε στον ληστή. Αν το καταλάβουμε, θα περπατήσουμε τα πράγματα. Αν δεν το καταλάβουμε, θα αφήνουμε και τον εαυτό μας και τα παιδιά μας να γοητεύονται από διαφημίσεις, βιτρίνες και εξωτερικές εικόνες, και να βουλιάζουν και να βουλιάζουμε μέσα στην δυστυχία… της αγάπης της ομορφιάς, ενώ δεν θα καταλαβαίνουν τι σημαίνει η ομορφιά της αγάπης.

Ο Χριστός, που είναι «ὁ ὡραῖος κάλλει παρά τούς υἱούς τῶν ἀνθρώπων» (όχι επιδερμικά αλλά ουσιαστικά) να μας μάθει να αγαπάμε την ομορφιά της αγάπης και να την αναζητούμε και να την χτίζουμε στην καρδιά μας.

Καλή Ανάσταση!

Με αγάπη και ευχές

Ο εφημέριος σας

π. Θεοδόσιος

https://www.enoriako.info/index.php/kirygma-katixisi-eorton/megali-sarakosti/1479-i-agapi-tis-omorfias-i-i-omorfia-tis-agapis

Νεανική βία

Α. Παπαγιάννης, Ιατρός

Διαβάζω δυο πρόσφατα άρθρα στην Καθημερινή [ΕΔΩ κι ΕΔΩ] για την άγρια βία των ανηλίκων. Κάνουν διαπιστώσεις, διατυπώνουν ανησυχίες, προχωρούν σε αναλύσεις, αλλά ‘δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων’ (τις αιτίες του φαινομένου) δεν βάζουν, παρά μόνο ακροθιγώς. Ας επιχειρήσω μια πρόχειρη εκτίμηση.

 Ποιο είναι το ‘διαιτολόγιο’ των νεοτέρων γενεών σήμερα; Διαρκής έκθεση (τηλεοπτική και διαδικτυακή) σε όλο και πιο βίαια θεάματα και ‘παιχνίδια’ (αυτό που στην αγγλική ονομάζεται graphic violence, δηλ. ρεαλιστική αναπαράσταση της βίας με αίματα, κομμένα κεφάλια, διαμελισμένα σώματα και πρόσωπα κτλ.), συχνά συμπεπλεγμένα με έκδηλες σεξουαλικές απεικονίσεις (ο ‘ήρωας’ που εξοντώνει τους πάντες στην επόμενη σκηνή βρίσκεται στο κρεβάτι με το πρώτο διαθέσιμο θηλυκό).

Κοινωνική βία, φυσική και λεκτική, σε όλα τα επίπεδα, μέχρι και στα ανώτερα πολιτικά αξιώματα. Επίλυση όλων των προβλημάτων με τη γροθιά ή τη σκανδάλη, ή με τον διαδικτυακό εκφοβισμό και εξοστρακισμό μέχρις αυτοκτονίας. Αν συνδυάσει κανείς αυτά με την έλλειψη γονικής μέριμνας (όχι ως νομική υποχρέωση αλλά ως ουσιαστική συμπαράσταση και επίβλεψη των παιδιών) και την αποδυνάμωση των εκπαιδευτικών που δεν έχουν κανένα δικαίωμα επιβολής στην τάξη και εφαρμογής της πειθαρχίας, καθώς και την κατάργηση κάθε είδους τιμωρίας (όχι με εκδικητική μορφή αλλά ως αρνητική συνέπεια μιας κακής συμπεριφοράς), τότε η συνταγή έχει πετύχει πλήρως, με τα αποτελέσματα που θρηνούμε κάθε τόσο. Χρειάζεται πολλή υποκρισία (ή παντελής άγνοια) για να μην αναγνωρίζουμε τα βασικά αυτά αίτια.

Αλλά βέβαια δεν συμφέρει να χάσουμε τη βόλεψή μας, ούτε τα κέρδη που αποφέρουν στους δημιουργούς τους τα βίαια θεάματα. Μέχρι να πέσουμε θύματα κάποιου επόμενου επεισοδίου βίας, οπότε θα είναι μάλλον πολύ αργά. Και τα πράγματα θα έχουν γίνει πολύ χειρότερα.