«Το σύνδρομο της Ύβρεως»

Ύβρη στην αρχαία ελληνική γραμματεία, σήμαινε την αλαζονεία, την καταφρόνηση θείων και ανθρωπίνων νόμων.
Ένα τέτοιο «σύνδρομο» κυριεύει, κατά τον δρ. ψυχίατρο Χρίστο Λιάπη, και αυτούς που μέσα σε αυτόν τον κόσμο αποκτούν διοικητική θέση· «εξουσία». (Βλ. «Το σύνδρομο της ύβρεως», Καθημερινή Κυριακής, 2-8-2015).
Δηλαδή: Η αίσθηση ότι «εγώ είμαι διοικητής», «εγώ είμαι προϊστάμενος», «εγώ είμαι διευθυντής», «εγώ είμαι….», έχει τέτοια καταλυτική επίδραση στον (αδύνατο) άνθρωπο, που τον κάνει αγνώριστο· αλαζόνα!

Η περίφημη Μάργκαρετ Θάτσερ, στο ξεκίνημα της πρωθυπουργίας της πήγαινε καλά· χωρίς δηλαδή να δείχνει συμπτώματα «ύβρεως»· όμως μένοντας επί πολύ στον θρόνο, έφθασε στο σημείο να μην έχει συναίσθηση της πραγματικότητος· (έβαζε λ.χ. «εξωγήινους» φόρους).
Κάτι που ανάγκασε τους βουλευτές της να την οδηγήσουν στην παραίτηση! («Το Σύνδρομο της Ύβρεως», Καθημερινή, 2.8.15).