Αχ! κόσμε αντιφατικέ και παράλογε.,

Ξεκίνησε από το απόγευμα της Κυριακής 10 Μαρτίου το Ραμαζάνι για τους φίλους Μουσουλμάνους απανταχού της γης. Σε όλο το χρονικό διάστημα του Ραμαζανιού, διάρκειας ενός μηνός (9 Απριλίου), οι Μουσουλμάνοι απέχουν υποχρεωτικά, από ανατολής μέχρι δύσεως του ηλίου, από κάθε είδους τροφή, ακόμη και νερό, πολύ δε περισσότερο από κάπνισμα, ποτό, αρώματα, και σεξουαλικές επαφές, όχι όμως στο υπόλοιπο διάστημα μέχρι την ανατολή του ηλίου. Καλό Ραμαζάνι να έχουν.

Έψαξα στις ειδήσεις για να δω, αν οι γνωστοί άθεοι που την Μεγάλη Παρασκευή, ψήνουν κρέατα και τρώνε για να προσβάλουν την ιερότητα της ημέρας ημών των Χριστιανών, θα έκαναν το ίδιο και στους φίλους Μουσουλμάνους, ψήνοντας έξω από τα Τζαμιά Αθήνας και Θράκης χοιρινά σουβλάκια, χοιρινές μπριζόλες καπνίζοντας και καταναλώνοντας κρασί.

Όμως στους Μουσουλμάνους τα ψευτοπαλλήκαρα των άθεων κάνουν τις κότες ή μάλλον είναι κότες. Όχι έξω από τζαμί δεν πάνε αλλά ούτε να μιλήσουν δεν τολμάνε οι θρασύδειλοι.

Όπου τους παίρνει, όπως στους χριστιανούς πουλάνε μαγκιές, στους μουσουλμάνους τίποτα, ούτε το όνομά τους δεν τολμούν να πουν.

Στην Θεσσαλονίκη κυκλοφόρησε μια αφίσα προσβλητική για την οποία με κοσμιότητα έκανε μια έκκληση ο Μητροπολίτης να αποσυρθεί. Η διευθύντρια του Φεστιβάλ του απάντησε προφασιζόμενη την ελευθερία της τέχνης. Θα την ρωτούσα αν αυτή η αφίσα σατίριζε τα ιερά των μουσουλμάνων τι θα έλεγε; να τις υπενθυμίσω στο Παρίσι το περιοδικό Charlie Hebdo. 

Αχ! κόσμε αντιφατικέ και παράλογε.

Α.Κ.Κ.

https://anastasiosk.blogspot.com

Τι είναι η Δύση; Πάντως όχι ο δικαιωματισμός.

Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων – Αρθρογράφος

   Η πρόσφατη ψήφιση του νόμου για μία νέα ερμηνεία στην έννοια του γάμου  προκάλεσε  εύλογα ερωτήματα. Δηλώνω εξ αρχής ότι είμαι αντίθετος με τις προβλέψεις του νέου νόμου και καταθέτω τον προβληματισμό μου.

    Ακούσαμε το επιχείρημα ότι η ικανοποίηση των αιτημάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας μάς φέρνει πιο κοντά στους φιλελεύθερους θεσμούς και στα φιλελεύθερα κόμματα της Ευρώπης. Υπάρχει και αντίλογος: Παρατηρώ ότι η συναρχηγός του σκληρού ακροδεξιού κόμματος AfD της Γερμανίας, η Άλις Βάιντελ, είναι δυναμικό μέλος της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ και έχει επιλέξει μία μορφή συμβίωσης με γυναίκα. Το κόμμα της προσφάτως υποστήριξε τον Πούτιν για την υπόθεση Ναβάλνι και κατηγόρησε τη χήρα του Ρώσου ηγέτη της αντιπολίτευσης.

    Ακούσαμε το επιχείρημα ότι η ψήφιση του νόμου μάς φέρνει πιο κοντά στους θεσμούς της Δύσης. Εξαρτάται τι εννοούμε με τον όρο Δύση. Πάντως οι σοβαρότεροι μελετητές του Ευρωπαϊκού και γενικότερα του Δυτικού Πολιτισμού, όπως ο Τόμας Έλλιοτ, ο Πώλ Βαλερύ, ο Φιλίπ Νεμό, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος κ.ά.  κατέδειξαν ότι αυτός ο πολιτισμός βασίζεται στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, στο Ρωμαϊκό Δίκαιο και στη Χριστιανική διδασκαλία. Είναι προφανές ότι ο νόμος που ψηφίσθηκε προσφάτως δεν έχει έρεισμα σε αυτά τα τρία θεμέλια της Δύσης.

    Μήπως είναι δυτικού τύπου δημοκρατία ο άκρατος δικαιωματισμός; Προφανώς όχι. Η καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος καταδικάζεται από το άρθρο 25, παρ. 3, του ισχύοντος Συντάγματος. Δεν είναι λογικό το άτομο διαρκώς να τίθεται υπεράνω του κοινωνικού συνόλου. Το είχε προβλέψει σοφά ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, όταν έλεγε να μείνουμε στο εμείς και όχι στο εγώ.

    Πού μπορεί να οδηγήσει ο άκρατος δικαιωματισμός; Πιθανότατα στην υπερβολή της πολιτικής ορθότητας, η οποία ταλαιπωρεί και διχάζει την κοινωνία των ΗΠΑ. Ιδού τί έγραψε στην Καθημερινή της 18.2.2024 ο δημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς μετά από μία επίσκεψη στις ΗΠΑ:

    «… Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό διακρίνεις και κάτι άλλο. Τη μεγάλη ζημιά που έχει γίνει με την υπερβολική πολιτική ορθότητα, που έχει ισοπεδώσει κάθε λογική. Συναντάς μετριοπαθείς ανθρώπους, που είχαν ψηφίσει και τα δύο κόμματα, οι οποίοι είναι κυριολεκτικά «στα κάγκελα» με τις υπερβολές και την ημι-φασιστική νοοτροπία των Ταλιμπάν της woke κουλτούρας»! Το μήνυμα είναι σαφές: Ημι-φασιστική νοοτροπία. Είναι γνωστό ότι η κουλτούρα αυτή, γνωστή και ως κουλτούρα της ακύρωσης, επιδιώκει να καταργήσει τα κείμενα των Αρχαίων Ελλήνων και του Σαίξπηρ από τα αμερικανικά πανεπιστήμια, ως δήθεν ρατσιστικά κείμενα.

    Αναζητούνται ισορροπίες για να μην καταλήξουμε σε ακρότητες. Ναι στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όχι στον ακραίο δικαιωματισμό. Στη νεώτερη Ελληνική Ιστορία έχουμε κείμενα αναφοράς που αποδεικνύουν ότι μπορούμε να συνδυάσουμε τις παραδοσιακές αξίες με τον σεβασμό στη δημοκρατία και στα πραγματικά δικαιώματα. Αναφέρομαι στα Συντάγματα των τριών Εθνικών Συνελεύσεων του Αγώνος του 1821. Ο Ελληνισμός ήδη από τον 19ο αιώνα είχε επιτύχει συνθέσεις δημιουργικές. Με σεβασμό στην Ορθοδοξία και στην Αρχαία Ελλάδα, αλλά και με επιλεκτική πρόσληψη πολιτικών και κοινωνικών ιδεών από τα ισχυρά τότε φιλελεύθερα κινήματα της Ευρώπης.

Ας προβάλλουμε την ελληνική απάντηση στα σύγχρονα  διλήμματα. Ας ξαναδιαβάσουμε τα ιδρυτικά κείμενα της Ελεύθερης Ελλάδας.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 24.2.2024

ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΦΥΣΙΚΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚO

Ένα τόσο αληθινό κείμενο από την Ελένη Παπαδοπούλου*

«Είναι πολύ απλό το αφύσικο να γίνει φυσιολογικό. Πρώτα βάζεις το θέμα στο τραπέζι.

Πάντα υπάρχουν οι καλοθελητές που θα κάνουν την αρχή. Το τυλίγεις με ένα αμπαλάζ πιασάρικο, ευαισθητούλικο, να έχει κάτι από «ανθρώπινα δικαιώματα», «ισότητα», «δημοκρατία».

Και το δίνεις σε πολιτικούς, «προοδευτικούς» και συνεργαζόμενα ΜΜΕ για να ξεκινήσει η προπαγάνδα στην κοινωνία.

Συγχρόνως οργανώνεις τη διαπόμπευση, τον τραμπουκισμό, τη συκοφάντηση, ακόμη και το κυνήγι όποιου τολμήσει να πει ότι ο γάιδαρος δεν πετάει.

Διότι κατά τον «προοδευτικό νου» ο γάιδαρος φυσικά και πετάει.

Και εκτός από τον ιπτάμενο γάιδαρο, έχουν δικαίωμα σε πτήσεις και η κατσίκα και ο ασβός και άλλα ζώα, τα οποία ναι μεν δεν τα προίκισε η φύση με φτερά, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία στις μέρες μας.

Αφού, λοιπόν, βομβαρδίσεις την κοινωνία με όλες τις μουρλές θεωρίες και πεποιθήσεις διαφόρων που σε παλαιότερες εποχές θα ήταν του γιατρού, αλλά τώρα τους ακούμε με ανοιχτό το στόμα, το παράλογο, το αφύσικο, το εξωφρενικό αρχίζει και φαίνεται συμπαθές.

Εξοικειώνεται το κοινό με τον ιπτάμενο ασβό.

Σου λέει, αυτός δηλαδή γιατί να μη δει τη γη από ψηλά όπως ο αετός;

Και έτσι αρχίζει η κοινωνία να σκέφτεται πόσο αδικημένα είναι από τη φύση ο ασβός, το κουνάβι, ο τράγος και πώς θα αποκατασταθεί η αδικία. Έρχεται, λοιπόν, ο «προοδευτικός» πολιτικός και δίνει λύση.

Με έναν νόμο και ένα άρθρο όλα αυτά τα ζώα που δεν μπορούν να πετάξουν θα αποκτήσουν φτερά.

Υπάρχουν βέβαια και μερικοί γραφικοί, κάτι συντηρητικοί, καθόλου ανοιχτόμυαλοι που επιμένουν πως αυτό δεν γίνεται.

Και έχουν καταντήσει στις μέρες μας οι λογικοί να φαίνονται ζουρλοί και οι ζουρλοί κανονικοί άνθρωποι.

Ό,τι ακριβώς συνέβη και στο θεατρικό έργο του Ιονέσκο «Ρινόκερος».

Όταν εμφανίστηκε ο πρώτος ρινόκερος στην πόλη, όλοι ήταν ανάστατοι. «Τι είναι αυτό;» έλεγαν.

Σιγά σιγά οι ρινόκεροι πολλαπλασιάζονταν. Ο κόσμος άρχιζε να τους συνηθίζει. Δεν προκαλούσαν πια εντύπωση.

Mέχρι που τελικά όλοι στην πόλη έγιναν κι αυτοί ρινόκεροι και ο ήρωας έμεινε ο μόνος άνθρωπος. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του ζώου από τον συγγραφέα.

Έτσι και τώρα. Οι ρινόκεροι γίνονται κανονικότητα και ο κόσμος συνηθίζει. Μόνο που όσοι αποδέχονται τους ρινόκερους μετατρέπονται και οι ίδιοι σε παχύδερμα.

Οι άνθρωποι τελικά σε αυτήν τη χώρα θα μείνουν μία μειοψηφία!»

* Η Ελένη Παπαδοπούλου είναι Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III-Sorbonne Nouvelle.

Η βεβήλωση των ιερών και των οσίων φέρει τη σφραγίδα της κυβέρνησης …

Η εξέλιξη είναι αναμφίβολα αρνητική. Το ιερό μυστήριο του γάμου, διά νόμου πλέον, γίνεται απόπειρα να απεμπλουτιστεί από το νόημά του, με απόφαση της πλειοψηφίας της Βουλής. Οι «εκλεκτοί» του λαού στρέφονται εναντίον του, ψηφίζοντας υπέρ της αναγνώρισης του «γάμου» των ομοφυλοφίλων! 

Η βεβήλωση των ιερών και των οσίων φέρει τη σφραγίδα της κυβέρνησης και η εκστρατεία υπονόμευσης των πυλώνων πάνω στους οποίους στηρίζεται η ελληνική κοινωνία πραγματοποιείται από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και από όλους όσοι τον στηρίζουν στην αντεθνική, αντικοινωνική και αντιχριστιανική εκστρατεία του. 

Φυσικά, το αξιακό και πνευματικό ζήτημα, όπως τουλάχιστον το αντιμετωπίζει η ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, δεν απασχολεί τον πρωθυπουργό και τους χειροκροτητές του. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα συγχαρητήρια που δέχονται από τους ξένους – και ειδικά από εκείνους που βρίσκονται στην πρωτοπορία της επιβολής της νεοταξικής «ιδεολογίας». Τα συγχαρητήρια από αυτή την πλευρά είναι πολλά και ανάλογα με το μέγεθος της ύβρεως που διεπράχθη. 

Οι εκλογείς, οι οποίοι παρασύρθηκαν από τις υπέρ πίστεως και πατρίδος εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και όσων στελέχωναν τα ψηφοδέλτια της Ν.Δ., αισθάνονται προδομένοι. Είχαν την εντύπωση ότι με την κομματική επιλογή τους θωράκιζαν το έθνος από την επίθεση που δεχόταν από τους αριστεριστές του άθεου ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ψήφισε την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών. 

Και το πέρασμα βραχέος χρονικού διαστήματος απέδειξε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης όχι μόνο συνέχισε το έργο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το έφτασε σε σημεία νεοταξικής ολοκλήρωσης που ουδείς θα μπορούσε να φανταστεί.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όσοι τον στηρίζουν μέσα σε πέντε χρόνια «κατόρθωσαν» να κλείσουν ιερούς ναούς και να απαγορεύσουν τη θεία μετάληψη, την περιφορά του Επιταφίου και να… μεταθέσουν την ώρα της Ανάστασης του Κυρίου με το πρόσχημα του κορονοϊού, να διώξουν τους ιερείς που έπρατταν το καθήκον τους, να χλευάσουν το μυστήριο του γάμου και να επιτρέψουν την υιοθεσία σε ζευγάρια ομοφυλοφίλων, αλλά και το δουλεμπόριο -από την πίσω πόρτα- μέσω της αναγνώρισης των παιδιών των ομοφυλόφιλων ζευγαριών που προέρχονται από «παρένθετες» μητέρες.

Τα δείγματα γραφής έχουν δοθεί και δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες. Οσοι στηρίζουν την κυβέρνηση γνωρίζουν τι πράττουν. 

dimokratia 16|02|2024

Πότε θυμόμαστε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες πώς εἴμαστε ἔθνος;

Εὐάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ.

Τρομερό τό σιδηροδρομικό ἀτύχημα στά Τέμπη, μέ τό ὁποῖο ἔκλεισε γιά τήν Ἑλλάδα ὁ δεύτερος μήνας τοῦ 2023. Δεκάδες οἱ νεκροί, δεκάδες οἱ τραυματίες, ἀνείπωτος ὁ πόνος, τό δάκρυ, ἡ πικρία.

Κατάπληξη ὅμως μᾶς προξένησε ἡ εἴδηση, ὅτι τό τραγικό γεγονός χαρακτηρίσθηκε ἀπό τά μέσα ἐνημερώσεως «ἐθνική τραγωδία» καί ὅτι ἀπό τήν κυβέρνηση κηρύχθηκε τριήμερο «ἐθνικό πένθος». Κατάπληξη ἐπειδή κατά τά τελευταία χρόνια ὁ χαρακτηρισμός «ἔθνος» τείνει στήν Ἑλλάδα  νά ἀπαγορευθεῖ. Ἀπό τά ὑπουργεῖα Παιδείας, Οἰκονομίας καί Ἄμυνας ἔχει ἀφαιρεθεῖ ὁ χαρακτηρισμός «ἐθνικῆς». Ἀκόμη καί ὁ «Ἐθνικός Κῆπος» ἀναφέρεται στά δρομολόγια τῶν λεωφορείων ἁπλῶς ὡς ἕνας κάποιος «Κῆπος»[1]. Δέν γνωρίζουμε, ἐάν οἱ ἐθνικές μας ὁμάδες, οἱ ὁποῖες μᾶς ἐκπροσωποῦν στίς διεθνεῖς ἀθλητικές διοργανώσεις, θά παύσουν νά λέγονται «ἐθνικές ὁμάδες», ἀλλά θά ἀναφέρονται στό ἑξῆς πλέον ἁπλῶς καί μόνον ὡς «ὁμάδες».

Ἐκτός ὅλων τῶν ἀνωτέρω, ὅποιος ἀναφέρει τόν χαρακτηρισμό «ἔθνος», κινδυνεύει νά χαρακτηρισθεῖ «σωβινιστής» καί ὅλα τά συναφή. Καί κινδυνεύει νά χαρακτηρισθεῖ «σωβινιστής», διότι εἶναι πάγια προπαγανδιστική στρατηγική ἡ σκόπιμη ταύτιση τοῦ ὑγιοῦς μέ τό μή ὑγιές, ὥστε τό θύμα τῆς προπαγάνδας νά περιέλθει σέ σύγχυση καί νά ὑποκύψει στήν προπαγάνδα.

Δέν θά ἐξετάσουμε ὅμως τώρα πρός τί οἱ ὡς ἄνω σκόπιμες ἀφαιρέσεις καί πρός τί ἡ προπαγάνδα. Ἁπλῶς θά ἀναρωτηθοῦμε: Θυμόμαστε πώς εἴμαστε ἔθνος  μόνον ἀφοῦ ὑποστοῦμε κάποια συμφορά; Μήπως πρέπει νά θυμόμαστε πώς εἴμαστε ἔθνος καί ὡς τέτοιο νά ἐργαζόμαστε ὥστε νά ἀποτρέπουμε τίς συμφορές;

Μήπως πρέπει νά ἐργαζόμαστε ὡς ἔθνος ὥστε νά ἔχουμε ἐπαρκή ἐθνική πολιτική, ἐξωτερική καί ἐσωτερική; Κι ἄν κάποιος ἔχει βλέψεις εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς μας ἀκεραιότητας, ὀνειρευόμενος καί ὀρεγόμενος «γαλάζιες πατρίδες», ἐπινοώντας «γκρίζες ζῶνες» ἐπάνω στήν ἑλληνική ἐπικράτεια, χωρίς νά τόν πτοοῦν οἱ συμφορές τίς ὁποῖες ὁ ἴδιος κατά καιρούς βιώνει, ὀφείλει νά μᾶς ἀντιμετωπίζει ἑνωμένους ὡς ἔθνος καί ἕτοιμους νά προβλέψουμε καί νά ἀποκρούσουμε κάθε του πρόκληση. Ἡ δέ ἐθνική πολιτική, γιά νά εἶναι στ΄ ἀλήθεια ἐθνική πολιτική, δέν θά πρέπει νά μεταβάλλεται στούς γενικούς της σκοπούς ἀπό τήν ἑκάστοτε κυβέρνηση. Θά ἔχει ἡ ἑκάστοτε κυβέρνηση τή δυνατότητα καί τό δικαίωμα νά προτείνει ἐπαρκέστερες μεθόδους ἐπιτεύξεώς της, ὄχι ὅμως καί νά τήν καταργήσει. Δέν θά θέλει νά τό πράξει αὐτό, διότι δέν θά συμφέρει τήν Ἑλλάδα.

Μήπως πρέπει νά ἔχουμε ἐπαρκή ἐθνικό σχεδιασμό, ὥστε νά ἐκτελοῦνται ἐπαρκή ἐθνικά ἔργα, ὥστε νά προστατεύονται τόσο οἱ ζωές τῶν μελῶν τοῦ ἔθνους μας, ὅσο καί τῶν φιλοξενουμένων μας, ἀλλά καί νά ἀξιοποιεῖται σωστά, νά μή σπαταλιέται ἡ ἐθνική μας περιουσία; Μήπως πρέπει νά ἔχουμε ἐπαρκή ἐθνικό ἔλεγχο, ὥστε ποτέ κανένας νά μή ἰδιοποιεῖται τήν ἐθνική μας περιουσία καί ἄν ποτέ τό ἀποτολμήσει νά τιμωρηθεῖ αὐστηρά; Μήπως πρέπει νά ἔχουμε τήν κατάλληλη ἐθνική φιλοσοφία, συνείδηση καί σχεδιασμό, ὥστε νά λαμβάνει ὁ καθένας τή θέση ἡ ὁποία τοῦ ἀξίζει ἀνάλογα μέ τά προσόντα του καί νά ἀμείβεται ἀνάλογα μέ αὐτά καί ἀνάλογα μέ τήν ἐργασία τήν ὁποία προσφέρει;

Διότι ἴσως π.χ. νά ὑπῆρχε καί κάποιος, ὁ ὁποῖος θά εἶχε τήν ἀφροσύνη νά θέλει νά προσληφθεῖ καί νά ἀναλάβει νά κυβερνήσει ἐπιβατηγό ἀεροσκάφος, χωρίς νά ἔχει τίς ἀπαραίτητες ἰκανότητες καί γνώσεις. Κι αὐτό του τό τόλμημα θά ἀπέβαινε ταυτοχρόνως αὐτοκαταστροφικό ὅσο καί ἐγκληματικό. Ὅμως τό ἀρμόδιο ἐθνικό σύστημα ἐλέγχου θά πρέπει νά προλαμβάνει καί νά ἀποκλείει τέτοιους ἀνθρώπους, ὅσο καί νά τούς τιμωρεῖ γιά τό τόλμημά τους νά θέλουν νά θέτουν τίς ζωές τῶν συνανθρώπων τους σέ κίνδυνο.

Ἄς τεθοῦμε λοιπόν ὡς ἔθνος σέ ἐγρήγορση, ὥστε νά μή θρηνήσουμε ἄλλες ἐθνικές τραγωδίες!

[1] Βλ. 608 Διαδρομή: Δρομολόγια, Στάσεις & Χάρτες – Γαλατσι – Ακαδημια – Νεκρ. Ζωγραφου [Νυχτερινα Απο Ακαδημια] / Galatsi – Akadimia – Nekr. Zografou [From Akadimia Night] (Ενημερώθηκε) (moovitapp.com)

Πηγή: http://aktines.blogspot.com