ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΥΠΑ;

Το νεοελληνικό κράτος αναγνωρίστηκε με την παρέμβαση των ισχυρών της εποχής, προκειμένου εκείνοι να εξασφαλίσουν εν καιρώ τον έλεγχό του, τον οποίο επέτυχε σε χρονικό διάστημα γενιάς η Αγγλία. Παρά τις αντιπαλότητες στο πεδίο της διπλωματίας, οι τότε ισχυροί ήσαν φορείς του ίδιου πολιτισμού, του δυτικοευρωπαϊκού.

Οι πάτρονές μας έδειξαν να σέβονται κάποιες από τις παραδόσεις μας, στο μέτρο που αυτές δεν τους ήσαν αρκετά ενοχλητικές. Ἐτσι αποδέχθηκαν να παραμείνουν οι τρεις Ιεράρχες προστάτες της Παιδείας του Γένους. Παράλληλα όμως μέσω των δυτικοσπουδασμένων δικών μας, που τέθηκαν στην υπηρεσία των ξένων για τον εκδυτικισμό μας, επέτυχαν σε διάστημα αιώνα να κάμψουν την αντίσταση του λαού μας και να τον παραδώσουν βορά στους αδηφάγους της Δύσης. Ο δυτικός “ορθολογισμός” και ο “διαφωτισμός” απετέλεσαν τις αιχμές των δοράτων, με τα οποία η δυτικοθρεμμένη διανόηση καταπολέμησε τη λαϊκή ευσέβεια υπό τα αδιάφορα βλέμματα μιας εν πολλοίς παραδομένης στις εντολές του Καίσαρα εκκλησιαστικής ηγεσίας! Τόνιζαν και τονίζουν οι εχθροί της λαϊκής ευσέβειας ότι είναι φορείς του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, το οποίο ονειρεύονται να μετακενώσουν από την φωτισμένη Δύση, που πρώτη το επανανακάλυψε, στον αμαθή και γεμάτο προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες λαό μας! Οι τρείς Ιεράρχες αποτελούν τους τύποις μόνον προστάτες της Παιδείας μας μετά το 1974. Βέβαια, αν είμασταν έντιμοι, θα τολμούσαμε να ομολογήσουμε ότι πλέον δεν έχουμε Παιδεία, αλλά εκπαίδευση, όχι πλέον γνωσικεντρική, κατά τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα, αλλά χρησιμοθηρική, καθώς συμπαρασυρθήκαμε από τους δυτικούς στο κατρακύλισμά τους!

Στους τόσους εχθρούς της παράδοσής μας ήρθαν, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, να προστεθούν κάποιοι που ρίχνουν το σύνθημα της επανόδου στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα, το οποίο αφανίστηκε από τη νέα πίστη με αποτέλεσμα την κατάπτωση του ελληνισμού, με κίνηση απ’ ευθείας προς τις ρίζες μας, ακόμη και τις ειδωλολατρικές!

Οι τρείς Ιεράρχες υπήρξαν οι κατ’ εξοχήν μελετητές των καρπών του αρχαιοελληνικού στοχασμού. Έκαναν όλοι τους λαμπρές σπουδές στις πλέον φημισμένες σχολές της εποχής τους. Δεν σπούδασαν θεολογία, επειδή ακόμη τότε αυτή δεν είχε διαμορφωθεί, αλλά και δεν υπήρχαν θεολόγοι να τη διδάξουν (οι ίδιοι και άλλοι της εποχής τους Πατέρες της Εκκλησίας συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωσή της). Παρακολούθησαν όλους σχεδόν τους τότε κύκλους σπουδών. Δεν υπήρξαν μετριότητες. Το μαρτυρούν ο μεγάλος εθνικός φιλόσοφος Λιβάνιος, για τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, οι καθηγητές τους στην Αθήνα, για τους δύο άλλους, τα συγγράμματά που μας άφησαν, τέλος.

Συνιστά ακραία συκοφαντία εμπάθειας το ότι καταπολέμησαν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Στην ουσία επέφεραν σ’ αυτό κάθαρση και βοήθησαν τους λαούς να απελευθερωθούν από τη θρησκεία των διχασμένων προσώπων. Πράγματι μόνο διχασμένες προσωπικότητες θα μπορούσαν να λατρεύσουν το δωδεκάθεο στο σύνολό του. Οι περισσότεροι επέλεγαν κάποιους από το πάνθεο για να προσφέρουν θυσίες. Στην Αφροδίτη, οι έκφυλοι, στον Άρη, οι πολεμοχαρείς (Ακόμη και οι κρατούντες στην Αθήνα πίστευαν, ότι οι Θεοί είναι με το μέρος των ισχυρών (Θουκυδίδης)), στον Δία, οι συνδυάζοντες τις “αρετές” Αφροδίτης και Άρη, στον Απόλλωνα, όσοι ήθελαν λυρική επένδυση στον ερωτισμό, στον Ερμή, οι κλέφτες και οι κατεργάρηδες! Φυσικά κάποιοι θα είχαν ευρύτερο φάσμα τιμωμένων θεών, ως συνδυάζοντες πολλές “αρετές”! Ήταν άραγε αυτό, το πνεύμα, το οποίο επανανακάλυψαν στη Δύση κατά την Αναγέννηση; Ασφαλώς ναί. Ήταν όμως αυτό το αρχαίο ελληνικό πνεύμα; Ασφαλώς όχι!

Όλοι οι αρχαίοι στοχαστές από τον Ησίοδο (8ος αιώνας π.Χ.) ως τον φιλόσοφο και μάρτυρα Ιουστίνο (1ος αιώνας μ.Χ.) προσέφεραν στην υπέρβαση της θρησκείας των διχασμένων προσωπικοτήτων κατά δύο τρόπους: Με την ψηλάφηση του όντως Θεού και την αποφυγή της ύβρεως, από τη μια, και με την καλλιέργεια της αρετής, από την άλλη. Οι δυτικοί ούτε τον Θεό ψηλάφησαν ούτε ηθική καλλιέργησαν, όπως σημειώνει ένας αγράμματος Νεοέλληνας, ο Μακρυγιάννης, που θεωρούσε τους αρχαίους προγόνους μας “γονέγους όλης της ανθρωπότης”. Οι Τρείς Ιεράρχες συνέλλεξαν, ως μέλισσες, κάθε τι το καλό και σύμφωνο με το αιώνιο Πρότυπο και τη διδασκαλία Του. Επέτυχαν την υπέρβαση όλων, όσα ο κόσμος θεωρεί σπουδαία και γι’ αυτά παθαίνεται: Τις ηδονές, από την επιθυμία των οποίων ξεκινά η αμφισβήτηση της αξίας της ηθικής. Τα υλικά αγαθά, χωρίς να καταφύγουν στον κυνισμό της αρχαιότητας, αλλά επιδεικνύοντας το μεγαλείο της κατά Χριστόν φιλανθρωπίας. Τη δόξα, τέλος, την οποία ποτέ δεν επιδίωξαν. Γι’ αυτό και συγκρούστηκαν με την εξουσία σε θέματα θείου δικαίου, υπερβαίνοντας κατά πολύ την Αντιγόνη (Σοφοκλής). Στις θεωρούμενες από τους προγόνους μας ύβρεις πρόσθεσαν την κοινωνική αδικία! Στάθηκαν ταπεινοί και συνάμα άκρως αποφασιστικοί μπροστά στις απειλές των ισχυρών της ημέρας. Άλλους ανάγκασαν να υποχωρήσουν (ο Μέγας Βασίλειος), από άλλους εκδιώχθηκαν και πέθαναν ο ένας σε ταπεινό καλύβι (Γρηγόριος ο Θεολόγος) και ο άλλος στην εξορία (Ιωάννης ο Χρυσόστομος)!

Είναι μικρόψυχοι όσοι παραβλέπουν, ότι δικαιωματικά τους παραχωρήθηκε, πολύ μετά τον θάνατό τους, η τιμή των προστατών της Παιδείας, καθώς, αφού καλλιέργησαν προσωπικά ήθος και φρόνημα, μεταλαμπάδευσαν αυτά και στις επόμενες γενιές. Αλλά εμείς δεν θέλουμε να μας χαρακτηρίζει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Έτσι βρίσκουμε κατά πολύ πιο βολικό (στα μέτρα μας δηλαδή) τον Βολταίρο, που σύμφωνα με αστική εγκυκλοπαίδεια (Πάπυρος, Larousse, Britannica) υπήρξε “κτητικός, εγωιστής, αμετακίνητος μέχρι κακοπιστίας στις προκαταλήψεις του, σκληρός στους εχθρούς του, αμείλικτος προς τους δανειστές του και δύσπιστος απέναντι στον “όχλο”!

Ασφαλώς όμως πρόβλημα δεν αποτελούν κυρίως εκείνοι που αντιμάχονται το πνεύμα των Τριών Ιεραρχών. Είμαστε όλοι, όσοι θέλουμε να τους τιμούμε, ενώ και μας χαρακτηρίζει έλλειψη ήθους και το φρονήματος. Από την υποκρισία προτιμότερη η άρνηση. Η ζωή μπορεί να οδηγήσει τους αρνητές στην αναθεώρηση των πεποιθήσεών τους, τους υποκριτές συνήθως δεν καταφέρνει να μεταστρέψει.

“ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ”

πηγή: http://www.antibaro.gr

Γιατί αμφισβητούν το δικαίωμα της Εκκλησίας να εκφράζει άποψη;

Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων – Αρθρογράφος

    Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέφρασε με σοβαρά επιχειρήματα την αντίθεσή της στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, το οποίο εισάγει αμφιλεγόμενες απόψεις περί οικογενείας. Η Κυβέρνηση δήλωσε ότι σέβεται και δεν σχολιάζει τις απόψεις της Εκκλησίας. Μέχρι εδώ όλα ήταν αναμενόμενα. Εκείνο που προβληματίζει είναι ο φανατισμός, η ειρωνεία και η ανιστόρητη αντιμετώπιση της Εκκλησίας από μία μερίδα σχολιαστών στα ΜΜΕ. Αντί να απαντήσουν με δικά τους επιχειρήματα κάνουν λόγο για “Αγιατολλάχ” και γενικώς καταφεύγουν στην υπερβολή.

     Η Εκκλησία έχει και δικαίωμα και υποχρέωση να τοποθετείται για σοβαρά ζητήματα με βάση το Ευαγγέλιο, τους Πατέρες και τις Οικουμενικές Συνόδους. Το δικαίωμα αυτό προκύπτει από την Ιστορία της πατρίδας μας, από το δημοκρατικό πολίτευμα και από θεσμικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Ελλάδος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ως Καταστατικό Χάρτη τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, η οποία στο άρθρο 17 θεσμοθετεί τον συστηματικό διάλογο μεταξύ της Ε.Ε. και των Εκκλησιών και άλλων θρησκευτικών ενώσεων. Η Ευρ. Ένωση θεωρεί, λοιπόν, υποχρέωσή της να ακούει τη άποψη της Εκκλησίας και δηλώνει ότι αναγνωρίζει την ταυτότητα και τη συμβολή της. Όσοι αρνούνται στην Εκκλησία να εκφράζει δημοσίως την άποψή της ουσιαστικά αρνούνται θεμελιώδεις θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Το Σύνταγμα της Ελλάδος χαρακτηρίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία ως Επικρατούσα (άρθρο 3). Άλλοι ερμηνεύουν τον όρο ως στατιστική δαπίστωση, δηλ. το θρήσκευμα της συντριπτικής πλειοψηφίας, άλλοι προσδίδουν και μία διάσταση κανονιστική (πχ ορισμένες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας). Όποια ερμηνεία και αν επιλέξουμε, το δικαίωμα της Εκκλησίας να εκφράζει άποψη είναι κατοχυρωμένο, ενισχυμένο και από το άρθρο 13 του Συντάγματος περί θρησκευτικής ελευθερίας.

Εκείνοι που αμέσως ή εμμέσως αμφισβητούν το δικαίωμα της Εκκλησίας να έχει δημόσιο λόγο αγνοούν την Ελληνική Ιστορία. Την ώρα που άρχιζε ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821  οι περισσότεροι Αρχιερείς της Πελοποννήσου μαζί με προκρίτους ήσαν φυλακισμένοι στα οθωμανικά μπουντρούμια της Τρίπολης και λίγοι επέζησαν.  Το ελεύθερο Ελληνικό Κράτος ιδρύθηκε από ανθρώπους, οι οποίοι με κάθε τρόπο δήλωναν τον σεβασμό τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στους αγώνες της. Η εκδικητικότητα του Σουλτάνου για την έκρηξη της Επαναστάσεως ξέσπασε εις βάρος δεκάδων Επισκόπων, οι οποίοι θανατώθηκαν, με πρώτο τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε᾿. Ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας έπεσε μαχόμενος τον Απρίλιο του 1821 στη Χαλκομάτα. Το Έθνος υποκλίνεται με σεβασμό  στα Ματωμένα Ράσα.

Όσοι αρνούνται το δικαίωμα της Εκκλησίας να παρεμβαίνει στα κοινωνικά δρώμενα αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν ότι από το 1830 μέχρι σήμερα η Εκκλησία έχει παραχωρήσει το 96% της περιουσίας της προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Όλοι θα εκφράζουν γνώμη και δεν θα εκφράζει η Εκκλησία;

Ο αντικληρικαλισμός και η προσπάθεια φίμωσης της Εκκλησίας θυμίζει αρνητικά φορτισμένες προσωπικότητες της Ιστορίας μας. Το 1922 στη Σμύρνη ο Αρμοστής (Πολιτικός Διοικητής) Αριστείδης Στεργιάδης έκανε επιπλήξεις στον Μητροπολίτη Χρυσόστομο, ο οποίος εξέφραζε λόγο πατριωτικό. Όταν μπήκε ο Κεμάλ ο Στεργιάδης έφυγε με αγγλικό πλοίο. Ο  Μητροπολίτης έμεινε εκεί, συνειδητά,  και είχε μαρτυρικό θάνατο. Κάποιοι θαυμάζουν τον Στεργιάδη. Οι περισσότεροι Έλληνες τιμούμε τον Άγιο Χρυσόστομο Σμύρνης.

Δημοκρατία σημαίνει να ακούμε με σεβασμό όλες τις απόψεις.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 27.1.2024

Εικόνα

Βάναυση καταστρατήγηση της αρχής της ισότητας η υιοθεσία από ομοφυλόφιλους

Χαράλαμπος Άνδραλης, Δικηγόρος

Είναι «θέμα ισότητας ο γάμος των ομοφυλοφίλων», σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, επιχείρημα που αναπαράγουν ατυχώς, όλοι οι υποστηρικτές του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Το επιχείρημα αυτό είναι απολύτως αβάσιμο νομικά, αφού η συνταγματική αρχή της ισότητας (αρ. 4 Σ) επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση των προσώπων που βρίσκονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Είναι προφανές ότι καμία ομοιότητα δεν υπάρχει σε ένα ζεύγος ετεροφύλων, αυτό που για χιλιετίες θεωρείτο και το θεωρούμε ακόμα φυσιολογικό και αλληλοσυμπληρωματικό, με ένα ζεύγος ομοφυλοφίλων, εκ των πραγμάτων στείρο και ξένο προς τη φυσιολογία του ανθρώπου. Επομένως, δεν τίθεται κανένα θέμα ανισότητας με το ισχύον έως σήμερα οικογενειακό δίκαιο.

Αντιθέτως, θα υπάρχει σοβαρή καταστρατήγηση της συνταγματικής αρχής της ισότητας με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, καθώς, η παροχή δυνατότητας σε ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά, θα στερεί από τα συγκεκριμένα παιδιά το δικαίωμα να ανατρέφονται σε οικογένεια με μητέρα και πατέρα, λαμβάνοντας όσα πολύτιμα προσφέρουν η μητρότητα και η πατρότητα για τη ζωή και την ψυχοσωματική ανάπτυξή τους, ιερά δικαιώματα που θα απολαμβάνουν τα παιδιά που θα υιοθετούνται από φυσιολογικά ζευγάρια, με πατρικό και μητρικό πρότυπο. Έτσι, με την αναγνώριση δικαιώματος υιοθεσίας από ζεύγη ομοφυλοφίλων, δημιουργείται δυσμενής διάκριση εις βάρος των παιδιών που υιοθετούνται από ομοφυλόφιλα ζεύγη, παριστάνοντας τους «καρπούς» του έρωτά τους σε μία αποκρουστική απομίμηση οικογένειας.

Μάλιστα, τη στιγμή κατά την οποία υπάρχει η δυνατότητα να υιοθετηθούν από ετερόφυλες οικογένειες, οι οποίες περιμένουν κατά εκατοντάδες υπομονετικά να υιοθετήσουν.

Επομένως, και για αυτό το λόγο πάσχει αντισυνταγματικότητας το «νομοσχέδιο Σκέρτσου» και φυσικά για την αλλοίωση του συνταγματικού όρου «οικογένεια» ως θεμέλιο της προαγωγής του Έθνους και τη μερική κατάργηση του συνταγματικού όρου «μητρότητα» (άρθρο 21 Σ).

Συνεπώς, είναι απολύτως ορθή η πρόταση του εγκρατούς νομικού Μητροπολίτου Λαρίσης περί προσφυγής στο ΣτΕ κατά της πρώτης διοικητικής πράξης σε εκτέλεση του ως άνω αντισυνταγματικού νόμου, από οποιονδήποτε φορέα έχει έννομο συμφέρον για την ακύρωσή της, εν οις και οι Εκκλησίες της Ελλάδος και της Κρήτης, αλλά και άλλοι θεματοφύλακες του ιερού θεσμού της οικογένειας.

https://aktines.blogspot.com

Εικόνα

Νομοθετούν τον θρησκευτικό γάμο ομοφύλων και τον Γονέα 1-2!

Καταργείται ο όρος «πατέρας» και αντικαθίσταται από τον όρο «δυο γονείς» – Παρένθετη μητρότης από το «παράθυρο»

Του Μανώλη Κοττάκη

Το Υπουργικό Συμβούλιο της περασμένης Τετάρτης όδευε προς το τέλος του. Ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, στον οποίο ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανέθεσε με απόφασή του, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ, την αρμοδιότητα θεμάτων ΛΟΑΤΚΙ (εισάγοντας θετική διάκριση προς όφελος μιας κοινωνικής ομάδας και εις βάρος άλλων), είχε μόλις ολοκληρώσει την εισήγησή του προς τους συναδέλφους του. Αίφνης ξέσπασε σε λυγμούς.

Και αμέσως εξήγησε στους εμβρόντητους υπουργούς ότι δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα του, λόγω της οικογενειακής του κατάστασης. «Πως θα αντίκρυζα τα τρία ανήψια μου, που είναι ομοφυλόφιλοι, αν δεν έφερνα σε πέρας αυτή την πρωτοβουλία; Τι θα τους έλεγα;» αποκάλυψε. «Χμμμ, ο νομοθέτης μεροληπτεί, καθώς έχει… ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ρύθμιση – αυτό λέγεται και σύγκρουση συμφερόντων» σχολίασε ένα μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου ψιθυριστά, υπό το έρκος των οδόντων του. Ίσα που ακουγόταν. Και πρόσθεσε:

«Μου λένε ότι και άλλο μέλος της ομάδος που συνέταξε τις ρυθμίσεις της επιτροπής για τους ΛΟΑΤΚΙ έχει επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον να… μεροληπτήσει. Πρόκειται για καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πρώην υποψήφια βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, η οποία ζει επίσης με την σύντροφό της και έχει αποκτήσει παιδί. Κάνει μάλιστα καριέρα αυτή την εποχή σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις ως… ανεξάρτητος εμπειρογνωμόνων». Οι εκπλήξεις για τα μέλη της Κυβερνήσεως όμως, αλλά και για τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδος δεν σταμάτησαν εκεί. Αντιθέτως, μόλις άρχιζαν. Με την ανάγνωση του νομοσχεδίου! Η οποία σε μυστικά σεμινάρια βουλευτών της ΝΔ των τελευταίων 24τετραώρων, σε συνδυασμό με όλα όσα αναφέρει το πόρισμα της Επιτροπής Σισιλιάνου, τους φέρνει αντιμέτωπους με δυσάρεστες εκπλήξεις! Τις οποίες μοιράζονται μαζί μας.

Έκπληξη νούμερο 1: Το νομοσχέδιο Σκέρτσου δεν θεσπίζει μόνον πολιτικό γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Θεσπίζει και θρησκευτικό γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών για όσες θρησκευτικές κοινότητες θέλουν να τον τελέσουν! Η πανηγυρική ανάρτηση που έκανε ο γνωστός ακτιβιστής σε θέματα ΛΟΑΤΚΙ, και όχι μόνον δικηγόρος, κύριος Βασίλης Σωτηρόπουλος είναι εξαιρετικώς αποκαλυπτική. Έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μετά από μελέτη του νομοσχεδίου: «Τελικά, επικράτησε η νομική σύνεση και το νομοσχέδιο δεν περιορίζει τον γάμο στον “πολιτικό γάμο”. Η ρύθμιση του γάμου είναι ενιαία, είτε το ζευγάρι επιλέξει τον πολιτικό είτε τον θρησκευτικό γάμο (για τα δόγματα βέβαια που ιερολογούν θρησκευτικό γάμο). Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς: η σύναψη γάμου έχει ληξιαρχικές συνέπειες ενιαίες, και με αυτή την έννοια από πλευράς αστικού δικαίου και οι δυο μορφές τέλεσης εμπίπτουν σε ενιαία πολιτισμική ρύθμιση. Χαίρομαι που επικράτησε η ενιαία ρύθμιση υπέρ της οποίας έχω επιχειρηματολογήσει επί σειρά ετών, χωρίς όμως να γίνει αντιληπτό το νόημά της. Υπάρχουν ζευγάρια που έχουν ήδη παντρευτεί θρησκευτικά στο εξωτερικό και αυτοί οι γάμοι πρέπει επίσης να αναγνωρίζονται από την ελληνική πολιτεία χωρίς να τίς/τούς υποχρεώνει να τελέσουν εξ αρχής πολιτικό γάμο. Υπάρχουν και εκκλησίες που ιερολογούν ΛΟΑΤΚΙ+ γάμους και αυτές θα αποκλείονται εάν ο νομοθέτης ενέμενε στον πολιτικό γάμο. Υπάρχει επίσης και η Εκκλησία της Ελλάδος, που έχει κι αυτή το δικαίωμα, όταν έρθει ο καιρός βέβαια, να ιερολογεί γάμους ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων». Πράγματι, ο κύριος Σωτηρόπουλος έχει δίκαιο: Το άρθρο 3 του νομοσχεδίου αναδιατυπώνει το άρθρο 1350 του αστικού κώδικα ως εξής: «Ο γάμος συνάπτεται μεταξύ δυο προσώπων ίδιου ή διαφορετικού φύλου». Δεν υπάρχει η λέξη «πολιτικός» πριν την λέξη «γάμος». Η αποκαλυπτική αυτή ανάρτηση του γνωστού δικηγόρου εκθέτει ανεπανόρθωτα τον Πρωθυπουργό, ο οποίος δεσμεύτηκε στην ΕΡΤ ότι δεν θα νομοθετήσει θρησκευτικό γάμο «με ρύζια» αλλά «πολιτικό». Εκθέτει και τον Αρχιεπίσκοπο, του οποίου η εξαγγελία, χωρίς απόφαση της Ιεραρχίας για τις μελλοντικές βαπτίσεις τέκνων ομοφύλων, χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τον ραδιοφωνικό σταθμό Pride Fm, ως «απόφαση συμπερίληψης». Εξαγγελία που προκάλεσε την αντίδραση του μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου.

https://www.facebook.com

Έκπληξη νούμερο 2: Το νομοσχέδιο καταργεί εντελώς τις έννοιες «πατέρας» και «μητέρα» ακόμη και για ομόφυλα ζευγάρια, και μέσω του άρθρου για το διπλό επώνυμο των παιδιών εισάγει από τήν… πίσω πόρτα τις έννοιες «Γονέας 1» και «Γονέας 2». Για τις οποίες έχει δεσμευτεί ο Πρωθυπουργός ότι δεν θα νομοθετηθούν. Και όμως! Το άρθρο 4 του νομοσχεδίου που τροποποιεί το άρθρο 1505 του Αστικού Κώδικα αναφέρει το εξής: «Στην παράγραφο 3 του άρθρου 1505 του Αστικού Κώδικα, περί του επωνύμου των τέκνων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο η φράση “έχουν για επώνυμο το επώνυμο του πατέρα τους” (αν οι γονείς παραλείψουν να δηλώσουν επώνυμο) αντικαθίσταται από την φράση “έχουν σύνθετο επώνυμο αποτελούμενο από το επώνυμο των δυο γονέων τους”». Είναι ξεκάθαρο ότι η έννοια «πατέρας» καταργείται στο οικογενειακό μας δίκαιο και αντικαθίσταται από την έννοια «δυο γονέων». Του Γονέα 1 και του Γονέα 2. Ιδού το δεύτερο ψέμα του κυρίου Πρωθυπουργού.

Έκπληξη νούμερο 3: Το νομοσχέδιο, σε συνδυασμό με το πόρισμα Σισιλιάνου της Επιτροπής ΛΟΑΤΚΙ, ανοίγει ξεκάθαρα τον δρόμο για την καθιέρωση της παρένθετης μητρότητας και για ζευγάρια ΛΟΑΤΚΙ. Το πόρισμα που αποκαλύπτουμε υποδεικνύει την νομική οδό για την απόκτηση τέκνου και στο μέλλον (δεν ρυθμίζει μόνον τις εκκρεμείς υποθέσεις), ενώ ο νόμος ρυθμίζει πως θα δηλώνονται τα παιδιά στο ληξιαρχείο, χωρίς να αναφέρει τίποτε για την παρένθετη μητρότητα. Ιδού πως συντελείται η μεθόδευση: Στο κεφάλαιο «Ζητήματα οικογενειακού δικαίου, (Πολιτικός) Γάμος – Συγγένεια» η Επιτροπή Σισιλιάνου, στην οποία συμμετείχαν όλοι όσοι βλέπουμε στα κανάλια (Λίνα Παπαδοπούλου, Στέλλα Μπελλιά, Απόστολος Καραμπαίρης κ.ἄ.) αναφέρει ρητώς: «Ως προς το θέμα της ιατρικώς βοηθούμενης αναπαραγωγής μια πρόταση για ευρύτερη αναθεώρηση του πλαισίου που θα περιελάμβανε και ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια θα υπερέβαινε ενδεχομένως την εντολή που έχει λάβει η παρούσα επιτροπή. Επισημαίνεται ωστόσο ότι, στο πλαίσιο μιας συμπεριληπτικής πρότασης βασιζόμενης στην αρχή της ισότητας η διασταλτική ερμηνεία της προϋπόθεσης της αδυναμίας αναπαραγωγής –προϋπόθεση που διέπει την εν γένει ρύθμιση του ζητήματος– θα κάλυπτε και τα πρόσωπα που βρίσκονται σε ομόφυλη σχέση». Αναγνώριση παρένθετης μητρότητας για ομόφυλα ζευγάρια με διασταλτική ερμηνεία λοιπόν! Ποιος θα κάνει την ερμηνεία αυτή μετά από κατάθεση πιστοποιητικού ανικανότητας από τους ΛΟΑΤΚΙ; Στην υπόθεση των ταυτοτήτων το 2001 την γνωμοδότηση για την κατάργηση του θρησκεύματος την έκανε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Στην υπόθεση της παρένθετης μητρότητας θα την κάνουν η Επιτροπή Βιοηθικής και ο Συνήγορος του Πολίτη. Χωριστά ή και και μαζί, μετά από προσφυγές. Μετά την αναγνώριση του δικαιώματος στην παρένθετη μητρότητα από τις Ανεξάρτητες Αρχές, τα πράγματα είναι ρυθμισμένα και ο δρόμος ανοικτός. Στο άρθρο 5 ορίζεται «ο καθορισμός υποχρέων προς δήλωση των γεννήσεων». Αυτοί είναι: α) καθένας εκ των γονέων, β) ὁ/ἡ ιατρός, γ) ο μαιευτής/ἡ μαία και οιοσδήποτε παρευρισκόταν κατά την διάρκεια του τοκετού». Το αρχικό άρθρο 21 του νόμου 344/1976 που όριζε τους υποχρέους ανέφερε μεταξύ αυτών ως υπόχρεο στο σημείο α) ο «πατήρ». Η λογική του συμπλήρωση θα ήταν για γάμους ομοφύλων «ο πατήρ ή η μήτηρ». Για να μην τεθεί όμως το ζήτημα να δηλώνεται το παιδί από την παρένθετη μητέρα (που είναι η πραγματική), ο νέος ορισμός καθιερώνει την ορολογία «καθένας εκ των δυο γονέων». Γονέας 1 και Γονέας 2. Αλλά ο Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος κοιμάται τον ύπνο του αδίκου. Έχει τον νου του στις ιερές μπίζνες, για τις οποίες είχε μιλήσει υπερηφάνως το καλοκαίρι σε καθημερινή εφημερίδα και στην ανταλλαγή της χαλαρής στάσης του στο θέμα του γάμου με την ικανοποίηση των αιτημάτων του. Ειδικώς για το… «Σχιστό». Μια λέξη που παραπέμπει σε πολλές έννοιες: Από το ψυχικό εκκλησιαστικό σχίσμα έως τις… διάτρητες θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος. Δυστυχώς, έχουμε αντιστροφή κατά τους εκκλησιαστικούς όρους: Αντί να κάνει «υπακοή» ο Πρωθυπουργός στον Αρχιεπίσκοπο, έκανε «υπακοή» ο Αρχιεπίσκοπος στον Πρωθυπουργό!

Δεν τελειώσαμε όμως! Το πόρισμα της Επιτροπής Σισιλιάνου εκθέτει την Κυβέρνηση ανεπανόρθωτα σε δυο ακόμη σημεία. Ισχυρίζεται ότι νομοθετεί για να δώσει δικαιώματα σε τέκνα ήδη νυμφευμένων ομόφυλων ζευγαριών στο εξωτερικό. Το πόρισμα όμως λέει ότι δεν χρειάζεται νόμος αλλά μια απλή εγκύκλιος για την κατοχύρωσή τους, με εκδίδουσα αρχή το Υπουργείο Εσωτερικών. Αντιγράφουμε: «Το ζήτημα της αναγνώρισης της ληξιαρχικής πράξης γέννησης δεν απαιτεί απαραίτητα νομοθετική ρύθμιση, αλλά επιλύεται και άμεσα με εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών προς το ειδικό ληξιαρχείο Αθηνών, που θα προσδιορίζει ότι επιτρέπονται οι μεταγραφές σε ληξιαρχικές πράξεις γέννησης παιδιών ομογονεϊκών οικογενειών που έχουν εκδοθεί νομίμως σε άλλη χώρα». Και άλλο ψέμα λοιπόν! Δεν είναι όμως το τελευταίο. Ο δημόσιος διάλογος για τον γάμο διαμορφώθηκε και από ένα συναισθηματικό θέμα. Τι θα απογίνει το παιδί ομόφυλης οικογένειας, μη αναγνωρισμένο, αν πεθάνει ο ένας από τους δυο γονείς; Η Επιτροπή Σισιλιάνου προτείνει απλή ψήφιση μεταβατικής διάταξης για την αναγνώριση του ετέρου γονέα, ενώ σε ὅ,τι αφορά στην επικοινωνία αυτή μπορεί να καλυφθεί με το νέο άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα όπως αυτός τροποποιήθηκε με τον νόμο για την συνεπιμέλεια. Επικουρικά ο Αστικός Κώδικας προβλέπει και άλλες λύσεις για να αναγνωριστούν στον έτερο γονέα δικαιώματα για την επιμέλεια του παιδιού σε περίπτωση θανάτου, με βάση την βούληση του διαθέτη. Τι συνάγεται από όλα αυτά; Ότι ο αληθής στόχος της Κυβέρνησης είναι να νομοθετήσει με στρεψοδικίες τον πολιτικό και θρησκευτικό γάμο μετά τεκνοθεσίας, να καταργήσει τις έννοιες «πατέρας» και «μητέρα» και να τις αντικαταστήσει με την έννοια «δυο γονείς». Δηλαδή Γονέας 1 και Γονέας 2… Τα στοιχεία της έρευνα του ΝΒC που αποκαλύπτουμε δείχνουν ότι αυτές οι οικογένειες αναπαράγουν κυρίως το ομόφυλο πρότυπο.

Μελέτη UCLA: «Τα παιδιά λεσβιών γονέων είναι πολύ πιο πιθανό να αναφέρουν έλξη για το ίδιο φύλο»

Τα παιδιά λεσβιών γονέων είναι λιγώτερο πιθανό να ταυτιστούν ως ετεροφυλόφιλοι όταν ενηλικιωθούν και πολύ πιο πιθανό να αναφέρουν έλξη για το ίδιο φύλο, σύμφωνα με μια μακροχρόνια μελέτη του Ινστιτούτου Williams στην Νομική Σχολή του UCLA, μια δεξαμενή σκέψης που επικεντρώνεται στον σεξουαλικό προσανατολισμό και το φύλο. Έως και 6 εκατομμύρια παιδιά και ενήλικες στις Ηπα έχουν λεσβίες, ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους ή τρανς γονείς, σύμφωνα με το ινστιτούτο, και η μελέτη του διαπίστωσε ότι «οι γυναίκες και οι άρρενες απόγονοι λεσβιών γονέων ήταν πολύ πιο πιθανό να αναφέρουν έλξη για το ίδιο φύλο, ταυτότητα της σεξουαλικής μειονότητας και εμπειρία του ίδιου φύλου». «Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι ενήλικοι απόγονοι από προγραμματισμένες λεσβιακές οικογένειες μπορεί να είναι πιο πιθανό από τους συνομηλίκους τους να επιδείξουν διαφορετικότητα στη σεξουαλική έλξη, την ταυτότητα και την έκφραση» ανέφερε η έκθεση.

Η μελέτη χρησιμοποιεί την National Longitudinal Lesbian Family Study (NLLFS), την μακροβιότερη μελέτη σε πραγματικό χρόνο για οικογένειες σεξουαλικών μειονοτήτων-γονέων στον κόσμο. Ξεκίνησε το 1986 και παρακολουθεί τους απογόνους λεσβιών γονέων από την σύλληψη έως την ενηλικίωση. Για αυτήν την έκθεση, 76 παιδιά λεσβιών γονέων, τώρα όλα ενήλικες στα μέσα της δεκαετίας των ’20, ρωτήθηκαν για την σεξουαλική έλξη, την ταύτιση και την συμπεριφορά τους. Για σύγκριση, οι ερευνητές ταίριαξαν δημογραφικά αυτούς τους απογόνους με 25χρονους συμμετέχοντες στην Εθνική Έρευνα για την Οικογενειακή Ανάπτυξη (NSFG). Από τα 76 παιδιά λεσβιών γονέων, το 70% των θηλυκών και το 90% των ανδρών ταυτοποιήθηκαν ως «ετερόφυλοι ή στρέιτ», σε σύγκριση με το 88% των γυναικών και το 98% των ανδρών στην δημογραφικά ταιριαστή ομάδα NSFG. Επί πλέον, το 54% των γυναικών και το 33% των ανδρών με λεσβίες γονείς ανέφεραν ότι είχαν ομοφυλοφιλική σεξουαλική εμπειρία μεταξύ 17 και 25 ετών, σε σύγκριση με το 38% των γυναικών και το 9% των ανδρών στην ομάδα NSFG.

Πηγή: Εφημερίδα «Εστία»

newsbreak.gr

Εικόνα

Η υποκρισία της προστασίας των παιδιών

Με αφορμή το νομοσχέδιο για τους γκέι γάμους, αναδύθηκαν η πολιτική και η κοινωνική βαρβαρότητα, καθώς και η υποκρισία της δήθεν προστασίας των πλέον ευάλωτων μελών της κοινωνίας

Αλκιβιάδης Κ. Κεφαλάς

Η συγκλονιστική ομιλία της Μαρίας Καρυστινού, της τραγικής μάνας που έχασε το παιδί της στο έγκλημα των Τεμπών, ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, δεν ανέδειξε μόνο το εγκληματικό προσωπείο του ελληνικού πολιτικού συστήματος, αλλά και τη βαρβαρότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Επειδή, με τη χρήση της αριστοτελικής λογικής, η κυρία Καρυστινού έδειξε ότι οι πολιτικοί υπεύθυνοι του εγκλήματος είναι νομικά υπόλογοι, οι τοποθετήσεις των πληρωμένων κονδυλοφόρων του συστήματος και των εγκάθετών του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τη μάνα που έχασε το παιδί της για μια ακόμη φορά ανέδειξαν τη βαρβαρότητα μέρους της ελληνικής κοινωνίας, που δεν σέβεται ούτε την ιερότητα του θανάτου μπροστά στο οικονομικό της συμφέρον.

Αυτή λοιπόν η πρωτόγονη κοινωνία και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, αυτοί που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, στη δημόσια συζήτηση για τον γάμο των ομοφυλοφίλων δεν δίστασαν να επικαλεστούν και τα δικαιώματα των παιδιών για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους. Την τελευταία τετραετία δημοσιοποιήθηκαν υποθέσεις παιδεραστίας στις οποίες εμπλέκονται είτε ισχυρά πολιτικά πρόσωπα είτε άτομα που «ακουμπούν» τις παρυφές της εξουσίας. Ομως, στην περίπτωση καταδίκης δεν φαίνεται να εξαντλείται το σύνολο της ποινής στη φυλακή.

Εάν οι εγκληματίες προσαχθούν σε δίκη, πολιτικοί εμφανίζονται ως μάρτυρες υπεράσπισης. Εδώ, λοιπόν, έχουμε μια σουρεαλιστική κατάσταση. Οι ίδιοι πολιτικοί που υπερασπίζονταν την παιδεραστία στις δίκες επικαλούνται τα δικαιώματα των παιδιών στον δημόσιο λόγο για να συνηγορήσουν υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων και του δικαιώματος υιοθεσίας.

Την ίδια στιγμή, εκείνο το μέρος της κοινωνίας που με φανατισμό αντιτίθεται στον γάμο των ομοφυλοφίλων για μία ακόμη φορά διά της ψήφου του έχει φέρει στα έδρανα της Βουλής τους πολιτικούς οι οποίοι λεηλάτησαν τις ψυχές των παιδιών.

Ετσι, με αφορμή το επικείμενο νομοσχέδιο περί γάμου, για μία ακόμη φορά αναδύθηκαν και η πολιτική και η κοινωνική βαρβαρότητα, καθώς και η κοινωνική υποκρισία της δήθεν προστασίας των πλέον ευάλωτων μελών της κοινωνίας, δηλαδή των ορφανών παιδιών. Επειδή η αλαζονεία και η αμετροέπεια των πολιτικών που αποφασίζουν και νομοθετούν φαίνεται ότι έχουν εκτιναχθεί στο άπειρο, δεν έχει αναφερθεί ποτέ στον δημόσιο λόγο ότι τα υιοθετημένα παιδιά από τα ομόφυλα ζευγάρια δεν θα μπορέσουν ποτέ να σηκώσουν στις ψυχούλες τους το βάρος της υιοθεσίας, επειδή συνεχώς από μικρή ηλικία θα βιώνουν τη βία μιας βάρβαρης και σκληρής κοινωνίας, όπου καθημερινά όλοι, μικροί και μεγάλοι, θα τους επισημαίνουν το γεγονός της υιοθεσίας από ομοφύλους, αστειευόμενοι εις βάρος τους.

Η εγκατάλειψη, η ορφάνια και η υιοθεσία είναι καταστάσεις που τα μικρά παιδιά δύσκολα μπορούν να αντιμετωπίσουν, πόσο μάλλον η υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Οι επαναλαμβανόμενες αρνητικές κοινωνικές συμπεριφορές θα διαλύσουν τον ψυχισμό τους. Σε μια βάρβαρη κοινωνία, ελάχιστοι ενδιαφέρονται για τα πλέον ευάλωτα μέλη της. Είναι λοιπόν αφέλεια να θεωρεί κάποιος ότι η Ν.Δ., με την πιστοποιημένη κοινωνική αναλγησία της, θα ευαισθητοποιούνταν στα δικαιώματα των ομοφύλων, πόσο μάλλον στα δικαιώματα των παιδιών.

Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφυλοφίλων, όπως και αυτό της νομιμοποίησης των μουσουλμάνων μεταναστών, ετοιμάστηκε από τη Ν.Δ. επειδή της το ζήτησαν οι εκπρόσωποι της παγκόσμιας ελίτ στην Αθήνα. Πράγματι, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η αμερικανική πρεσβεία των Αθηνών, από την κυβέρνηση της οποίας εκπορεύεται η παγκοσμιοποίηση, είχε υψώσει την σημαία των ΛΟΑΤΚΙ+ στην είσοδο του οικήματός της. Η αμφισβήτηση και η διάλυση των διαχρονικών καταξιωμένων κοινωνικών δομών, και η αντίστοιχη δημιουργία νέων είναι η επιδίωξη των ελίτ.

Η αμφισβήτηση της παραδοσιακής οικογένειας και των υφιστάμενων εθνικών δομών, καθώς και η καθολική επιβολή της βαρβαρότητας θα εξουδετερώσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις στη δικτατορία της παγκοσμιοποίησης και την αλλαγή των οικονομικών δεδομένων.

newsbreak.gr 29.01.2024