Ἡ βεβήλωση τοῦ ἱερότερου Ἱεροῦ

 «Κ.Π.» 

Δὲν ἔγινε μὲ ἕνα Του μόνο λόγο, ὅπως «γενηθήτω  φῶς καὶ ἐγένετο φῶς!». Πλάστηκε μὲ τὰ ἅγια Του χέρια! Μὲ τί πρωτότυπο; «Κατ’ εἰκόνα Του καὶ καθ’ ὁμοίωσίν Του»! Τὸ σῶμα μας τὸ πολύτιμο, ἀντίγραφο τοῦ σώματος τοῦ Θεοῦ καὶ Δημιουργοῦ μας…! Τὸ σῶμα μας τὸ πολύτιμο, τὸ πολυσύνθετο καὶ θαυμαστὸ δὲν εἶναι ἕνας βιολογικὸς ὀργανισμός, ποὺ διαγράφει τὴ φυσική του πορεία μόνο. Τὸ σῶμα μας τὸ πολύτιμο εἶναι θησαυροφυλάκιο. Φυλάει καὶ προστατεύει τὴν ἀθάνατη ψυχή. Ὅ,τι ἱερότερο καὶ ἁγιότερο δῶρο ἔχει ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κηρύττει: «Ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεός. Ἐνοικήσω ἐν αὐτῶ… Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός. Ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ (τὸ σῶμα…) ἅγιός ἐστιν, οἵτινες ὑμεῖς ἐστε …»! 

Ὅ,τι περιέχει τὰ ἅγια καὶ ἱερά τῆς Πατρίδας προστατεύεται μὲ νόμους καὶ φύλακες: Προστατεύονται οἱ ἐκκλησίες, τὰ μουσεῖα, οἱ ἀρχαιολογικοὶ χῶροι, τά ἅγια λείψανα τῶν Ἁγίων, τὰ πολύτιμα ἀντικείμενα καὶ οἱ θησαυροὶ τοῦ ἀνθρώπου. Ὅλα προστατεύονται αὐστηρά. Ποιὸς τολμάει νὰ τὰ βεβηλώσει; Ἔχει νομικὲς συνέπειες. Καὶ τὸ ἀνθρώπινο σῶμα, τὸ ἱερότερο τῶν Ἱερῶν, ποὺ ὁ Δημιουργός του ζητᾶ τὴν προστασία του, ὑφίσταται ἀπαράδεκτες βεβηλώσεις ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἄνθρωπο.

Τὸ τελειότερο πλάσμα τοῦ Θεοῦ, πλήρως βεβηλωμένο, χωρὶς κανέναν ἔλεγχο… παραμορφωμένο τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, μὲ τὴ δική του συγκατάθεση. Τεράστια κερδοφόρα βιομηχανία ἔχει στηθεῖ μὲ τὶς ἐπιταγὲς τῆς θεᾶς μόδας, γιὰ τὴ βεβήλωση τοῦ ἀνθρώπινου σώματος καὶ ὄχι μόνον αὐτή… Παλιότερα τὰ σώματα παραμορφώνονταν ἀπὸ τὴ λέπρα. Τώρα παραμορφώνονται ἀπὸ τὴ λέπρα τῆς κατάχρησης…

Κατάχρηση στὰ φαγητά, στὰ ποτά, στὰ ξενύχτια, κατάχρηση στὰ τσιγάρα, στὰ φάρμακα, στὰ ναρκωτικά, κατάχρηση στὶς ἀλοιφὲς ποὺ μεταμορφώνουν κυρίως τὶς γυναῖκες, κατάχρηση στὰ τατουὰζ ποὺ μεταμορφώνουν κυρίως τοὺς ἄνδρες, κατάχρηση στὶς πλαστικὲς ἐπεμβάσεις. Καταχρήσεις ἐπὶ καταχρήσεων γιὰ νὰ κρατεῖται τὸ σῶμα πιὸ νέο, πιὸ γερό, πιὸ ὄμορφο, πιὸ μοντέρνο… Τί ταλαιπωρίες ἀπάνθρωπες, ὑφίσταται τὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Τί χρόνος καὶ χρῆμα καὶ κόπος καὶ πόνος γιὰ τή… βεβήλωσή του! «Ἀνατριχιάζει» κανεὶς στὴ θέα του τὴν ἀλλοιωμένη καὶ βεβηλωμένη…! Κι ἂν σκεφτεῖ τὴν εὐπερίστατο ἁμαρτία, τί φθορὰ  ὑφίστανται τὰ σώματα ἀπὸ τὴν ἀνηθικότητα! Ἀλλὰ καὶ ὅλες οἱ καταχρήσεις τὴν ἁμαρτία ἔχουν στὴ ρίζα τους ποὺ ἄλλοτε τά ὑποτιμοῦν καὶ ἄλλοτε τά ὑπερεκτιμοῦν.

Χορὸς ἀπὸ ἁμαρτίες πάνω στὸ ἀνθρώπινο σῶμα, ποὺ ἔχει σκοπό του νὰ προστατεύει τὴν ψυχή, ποὺ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἁγιότητα, τὴν τελειότητα, τὴ θέωση καὶ τὴν ἀθανασία. Χορὸς οἱ ἁμαρτίες: Λαιμαργία, γαστριμαργία, κοιλιοδουλεία, ἄγχος, ἀγωνία, μειονεξία, κενοδοξία, ματαιοδοξία, ἐπιδειξιομανία, ζήλεια, πορνεία, μοιχεία καὶ κάθε ἀσέλγεια. Ἐσωτερικὰ κενὸς καὶ ἄδειος ὁ ἄνθρωπος πασχίζει νὰ γεμίσει τὸ μέσα του καὶ νὰ προβληθεῖ κακοποιώντας ἀσύστολα τὸ σῶμα του, δημιουργώντας βιτρίνα ἀπάτης…! Ὢ τῆς πλάνης καὶ τῆς ἀνοησίας βάθος ἀπύθμενο…! Ὢ βεβήλωση τοῦ ἱερότατου ἱεροῦ μας! Ὢ ἄνθρωπε  κακοποιητὴ τοῦ σώματός σου…! Ὢ ἄνθρωπε, δοῦλε τῆς μόδας! Ἕνα ἀνέκδοτο, μήπως μ’ αὐτὸ συλλογιστοῦμε:

Ἀρρώστησε ἡ κυρία Ζωὴ ἀπὸ ἐπιθετικὸ καρκίνο. Λίγη ζωὴ τῆς ἀπομένει. Τρέχει στὰ Μοναστήρια καὶ στὶς Ἐκκλησίες καὶ κάνει τάματα, γιὰ τὴ θεραπεία καὶ γιὰ τὴν ὑγεία της… Μέχρι ποὺ βλέπει ἕνα ὄνειρο ὑπέροχο: Μέσα σὲ πολὺ φῶς ἄκουσε τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ τῆς εἶπε πὼς θὰ γίνει σίγουρα καλὰ καὶ θὰ ζήσει πολλὰ χρόνια ὑγιής…. Καταχαρούμενη τὸ πρωὶ τὸ ἀνακοινώνει σὲ συγγενεῖς καὶ φίλους καὶ τοὺς καλεῖ σὲ πάρτι νὰ τὸ γιορτάσουν.

Πρὶν ὅμως τὴ συνάντησή τους πῆγε στὸ γνωστό της κέντρο αἰσθητικῆς γιὰ τὴν ἐξωτερική της μεταμόρφωση. Μαλλιά, νύχια, πρόσωπο, ὅλα… σὰν πορσελάνη… βγαίνει ἱκανοποιημένη καὶ τρέχει γιὰ τὴν ἐκδήλωση. Ὅμως ἕνα αὐτοκίνητο τὴ χτυπάει… καὶ πεθαίνει! Βρίσκεται στὸν οὐρανό… μπροστὰ στὸ Θεὸ καὶ παραπονιέται – Θεέ μου, δὲν μοῦ εἶπες πώς θὰ ζήσω; Γιατί ἄφησες τὸ αὐτοκίνητο νὰ μὲ σκοτώσει; – Ποιὰ εἶσαι ἐσύ; Ά, ἐσὺ εἶσαι εὐλογημένη; Ποῦ νὰ σὲ γνωρίσω ἔτσι πού μεταμορφώθηκες;

Εἶναι ἀνέκδοτο, ἀλλὰ ὄντως ἀκόμη καὶ ὁ Θεὸς «δυσκολεύεται» ἀπὸ τὴν παραμόρφωση τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς μας. Ἂχ ταλαίπωρο σῶμα μας, πῶς μέσα σου, ἔτσι ποὺ σὲ καταντήσαμε, νὰ φυλαχθεῖ ἡ ἀθάνατη ψυχή μας! Εἶναι πολὺ δυνατοὶ ὅσοι σὲ σέβονται καὶ σὲ προσέχουν. Πολὺ δυνατοί… καὶ εὐσεβεῖς, διότι Ἐκκλησία μας δὲν εἶναι σωματοκτόνος μὲ τὴν ἄσκηση ποὺ ὁρίζει… Μόνο παθοκτόνος εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας!Τά  δέ σώματα θὰ ἀναστηθοῦν  ἐν ἡμέρα Κυρίου…

https://anastasiosk.blogspot.com/2024/06/blog-post_7.html#more

Σχολιάστε